lenistwo, brak zadowolenia z życia

Cześć, mam 20 lat i przyznam nie czuję się jak na taki wiek, czuję się jak bym miał z 45lat z czego 30 lat przepracowane w fabryce mając prace monotonną. Pracuję od 13 roku życia na początku u ojca od 17 roku własny interes. Swoją edukację zakończyłem na etapie gimnazjiu, wybrałem naukę samemu, dzięki tej decyzji wiele osiągnąłem. Na początku własnego biznesu wszystko mnie cieszyło, że ludzie kupują sprzęt, że są zadowoleni, wkładałem coraz więcej serca w pracę dzięki czemu miałem coraz więcej pieniędzy, zaraz po kilku większych zamówieniach przeprowadziłem się wynająłem mieszkanie, odciąłem się od znajomych utrzymywałem kontakt tylko z rodziną. Postanowiłem ostro pracować nie patrzeć się na innych, w ciągu miesiąca osiągnąłem bardzo duży sukces, lecz chwile po tym straciłem ambicje, pieniądze mnie nie cieszą wcześniej gdy mogłem wydać 400zł w ciągu dnia byłem bardzo zadowolony i skakałem z radości, dzisiaj potrafię wydać dwa razy więcej i nic mnie nie cieszy. Postanowiłem zrobić zmianę, znowu się przeprowadzić, bliżej miejsca gdzie mieszkałem wcześniej, zacząłem znowu zadawać się ze swoją paczką znajomych cieszyło mnie to przez tydzień, teraz znowu czuję się jakiś przybity, zniechęcony do świata, i mówiąc szczerze nawet myślałem o samobójstwie bo co to za życie które nie zadawała Cię bo jest już nudne. Jak zrobić żeby być bardziej zadowolonym z życia? Dzisiaj potrafię przeleżeć w łóżku cały dzień, a jak już wyjdę to nie potrafię ograniczyć swoich wydatków. Zna ktoś dobrą metodę na oszczędzanie? Np nie jem dużo, mieszkam sam a w tygodniu na głupie zakupy w markecie idzie z 500zł. Ludzie którzy mówili, że pieniądze nie dają szczęścia mieli rację. Ostatnio zacząłem dużo pić, potrafię wypić koło 6 piw w ciągu dnia, nie jest tak, że muszę je wypić ale wtedy czuję się lepiej. Chce wyjść na prostą pozbyć się nałogu, stanąć na nogi znowu mieć tą iskrę w oku podczas handlu cieszyć się dniem. Ps wcale nie jest tak że miałem wszystko podstawione pod nos, pracując u ojca harowałem jak głupi, mogłem pracować dalej, lecz wymyśliłem interes i sam bez niczyjej pomocy go stworzyłem.

mam tak samo ;/

tylko na jedzenie wydajesz pieniadze? moze idz sie zabaw do klubu lub gdzies i ponzaj tam dziewczyne

Nie wydaję tylko na jedzenie, kupuję co chwile nowe ciuchy bo stare mi się nudzą, klubów nie lubię, dwa dni temu zrobiłem domówkę, zero zadowolenia, upiłem sie i w kimę... Dziewczynę miałem, lecz puki co to nie dla mnie, bo która by chciała faceta z depresją, no chyba że na kasę poleci... nie jedna sie taka już znalazła.

Postanowiłem się czymś zając, zacząłem chodzić na gokarty, a żeby nie było mi samotno zabierałem znajomych, lecz z powodu że nie jest to tania zabawa to oczywiście trzeba było sponsorować, po kilku jazdach znudziło mi się, filmy mi się nudzą, jak oglądam to większość filmu przewijam.

Jak sprawić żebym znowu cieszył się z życia?

ech. Ja tez mam depresje 20 lat i jestem po gimn. Tyle ze nie mam pracy i kasy. Nie wiem musisz cos zmienic. Moze psycholog?

akurat ja nie odczuwam różnicy że jestem po gimnazjum a nie że po liceum. Mi to nie robi różnicy, w sumie może lekko zazdroszczę moim znajomym, lubiłem szkołę, lubiłem ludzi ze szkoły byłem lubiany, zawsze otaczała mnie spora grupa ludzi, może właśnie tego mi brakuje

Co do psychologa, myślę że prędzej on złapie depresję ode mnie niż mi pomoże.

Moze tak. Zacznij znowu wiecej czasu poswiecac znajomym

Właśnie to robię, wynająłem kolejne mieszkanie bliżej znajomych, są codziennie u mnie, niestety nadal nic. Próbowałem wiele, ale nic nie daje skutku takiego jak potrzebuję.

mam podobnie:O może pojedz na jakies wczasy do cieplych krajów?

Zrobiłem sobie tydzień wolnego, zwiedziłem egipt, wróciłem przez kilka dni dobrze mi szło, potem oczywiście spadek ambicji, pojechałem do Krakowa odpoczać, przez tydzień miałem werwę do pracy, ale potem znowu klapa.

Sukcesem jest to że napisałeś tutaj o tym i że chcesz zmienić to co teraz się z Toba dzieje. I pamiętaj że samobójstwo to najgorsza głupota jaką mógłbyś kiedykolwiek zrobić, bo drugiego zycia juz nie wrócisz, a uwierz że w końcu może się wszystko udać. Najlepszą opcją byłoby znalezienie dziewczyny, która Cię pokocha z całego serca. Bo wtedy ta osoba staje się całym Twoim zyciem i chce się żyć dla Niej. Powodzenia. I mocno wierze że Ci się uda!

MOJ DORGI.JA BYŁAM ZAKOMPLEKSIONA BRZYDKA DZIEWCZYNĄ Z ZALAMANIEM NERWOWYM WLASNIE PRZEZ MOJ WYGLAD.POZNALAM CHLOPAKA NA INTERNETOWYM PORTALU RANDKOWYM,JESTESMY RAZEM OD ROKU PLANUJEMY SLUB!!! OD MOMENTU GDY SIE Z NIM SPOTKALAM PIERWSZY RAZ ZDALAM SOBIE SPRAWE ZE NIE JESTEM NAJGORSZA!! ZWIĄZEK OPDWYŻSZA ZAO\MOOCENE JAK NIC INNEGO,NO I CZESTO DEPRESJE.!!

Jestem z Wrocławia, a co? W mojej aktualnej sytuacji ciężko będzie mi znaleźć dziewczynę, w ciągu trzech lat przytyłem prawie 30kg, rozpiłem się, mam depresję, która takiego zechce.

a jest coś co sprawia Ci radosć? cos co lubisz robić ?

zawsze mozesz schudnac wykup sobie karnet na silownie, zmien swoje nawyki zywieniowe. Przestan pic to do niczego dobrego nie prowadzi

mówię ci z serca.znajdziesz dziewczyne do cala depresja minie!! znam facetow grubych swionioki takie pierdza bekaja dłubia w nosie a mama dziewczyny.co weekend ze znajomymi robia grilla nazrą sie wtedy ze masakra i piwa tez i sa szczesliwi,w zwiazkach,nie patrza na to jak wygladaja

czy prozac jest w polsce dostępny ??? również mam sporą depresję i brałam prozac ale wtedy mieszkałam w irlandi , obecne lepi mnie otumaniają , wybieram się do psychiatry i każę sobie przepisać prozac ,ale podobno nie jest w polce dostępny to jak to jest ?

znowu pieniadze szczescia nie daja ale brak pieniedzy tez szczescia nie daje :O:(

Właśnie nic mi nie sprawia już radości, wszystko co powodowało mój uśmiech i dawało mi siłę, stało się dla mnie nudne i monotonne. Co do siłowni i zmiany nawyków żywieniowych, do tego to trzeba mieć dużo sił i samo dyscypliny, a teraz tego mi brak, moim problemem nie jest otyłość, lecz brak ochoty na cokolwiek .

prozacu nie ma ale jest mnóstwo innych zamienników tzn z ta sama substancja czynną

prosze o odp dot prozaca ,a autorowi też polecam , dwa tygodnie i rodzisz się na nowo

brak ochoty masz przez depreche , to nie żadne lenistwo tylko choroba , jak zaczniesz się leczyć to zobaczysz jak szybko spadniesz z wagi bo nie będziesz mógł na dupie usiedzieć ,a jak masz forse to możesz nawet do irlandi lecieć i tam prywatnie iść do psychiatry i kupić prozac ,a to super lek

to może na poczatek idz do labolatorium medycznego i zrób podstawowe wyniki plus tsh, f3, f4, witamine d calkowita albo po prostu do lekarza rodzinnego powiedz ze nic Ci sie nie chce i on Cie pokieruje dalej, zleci jakies badaniam wysle do psychologa

Nie chcę faszerować się lekami, nie uważam, że jest to dobra metoda. Psychiatra czy psycholog raczej mi nie pomogą, muszę sam jakoś się do tego wszystkiego zmotywować, nie mogę teraz nawet spać bo od tego leżenia nie tracę energii... muszę sie sam z tym jakoś uporać...

Słuchaj, ja Ci radzę idź na terapię, masz hajs to znajdź dobrego terapeutę! to e nic Ci się nie chce ma jakieś głębsze podszycie , nie pojawiło się to znikąd!! U mnie było podobnie- totalny bezsens- czasem z domu nie wychodziłam. Teraz - dzięki terapii- jest lepiej- coraz bardziej potrafię się cieszyć tym co mam, doceniam "drobnostki", czasem jeszcze czuję bezsens- ale teraz już wiem, ze to jest wskazówka do tego by odkryć siebie. I duzo lepiej sobie z tym radzę Jesteś młody daj sobie szansę! pozdrawiam