przestałam wierzyć w cokolwiek...

jak jest u Was w zwiazkach, małżeństwach? czy po jakimś czasie tez aczelo sie wszystko sypać tak jak u mnie? bylismy mega zakochani. 10 lat temu sie poznalismy i pokochalismy, młodzi, beztroscy. było fantastycznie. mój ówczesny chłopak był romantyczny i wrazliwy.po 5 latach pobralismy sie, mamy 3 letnie dziecko. ale z kazdym miesiacem jest miedzy nami gorzej. zaczelo sie juz przed ciaza. a odkad jest dziecko to masakra. nie potafimy sie dogadac, kłócimy sie o wszystko, o akzde słowo. jesteśmy jak żołnierze na froncie. jedno drugiemu robi na złość, poniża, upokarza...niby razem a jednak bardzo daleko od siebie...:(((( nagle mój romantyczny rycerz stał sie pozbawionym uczuc twardo stąpajacym po ziemi człowiekiem.nie czuje sie dla niego atrakcyjna, kochamy sie ze tak powiem z potrzeby fizjologicznej.rozmowy nic nie daja,zreszta juz nawet nie rozmawiamy. marze tylko o tym aby byc z kims innym albo zeby byc samej byle nie z nim.czy to moze byc kryzys?czy to juz koniec?ktos tak miał?jak z tego wyjsc?

raczej to juz koniec,milosc sie wypalila namietnosc tym bardziej

Kochacie się ze sobą pomimo że nie czujecie do siebie nic pozytywnego? Podziwiam. U nas było troszkę podobnie (córka ma już ponad dwa lata) z tym że nie było jakiegoś wyzywania, poniżania i tak dalej ale złośliwości i oschłe traktowanie owszem. U nas tym mądrzejszym okazał się mąż i choć nadal bywają między nami zgrzyty to on pierwszy wystąpił o zgodę i podał mi rękę. Może spróbuj się przełamać i zacznijcie oboje od szacunku wobec siebie , jak człowiek wobec człowieka? Nikt nie każe wam zaraz sobie słodzić ale ustalcie że oboje chcecie dobrze, że nie będziecie się poniżać i postaracie się normalnie z kulturą wobec siebie odzywać , to naprawdę potrafi pomóc. Nic się samo nie zrobi, trzeba się wysilić i zacząć traktować się po ludzku. Niech dziecko nie będzie wam przeszkodą w życiu bo szkoda i was i dzieciaka które potrzebuje ciepłego domu i normalnych rodziców a nie ujadających psów.

A, i radzę wam przstać uprawiać seks dopóki nie poczujecie że naprawdę was coś jeszcze ze sobą łączy i wtedy "na czysto" od nowa spróbować namiętności bo póki co ty jesteś dla niego pochwą a on dla ciebie penisem i niczym więcej. Przykre.

Nie wiem, co u Ciebie jest, ale jedno możesz zrobić. Zrób mu parę miłych niespodzianek, jak powie Ci coś nieprzyjemnego, odpowiedz mu miło, grzecznie i uprzejmie, że się źle z tym czujesz. Nie daj się sprowokować. Jeśli po tygodniu takich staran nic się nie zmieni, to kiepsko

Musi być komunikacja rozmowa między Tobą a mężem!! Zapytaj go wprost czy czuje to samo co Ty? Czy ma na to rozwiązanie? Czy chce ten stan zmienić? Może niwiepomoc terapia małżeńska - bardzo!! Mi/nam pomogła :)

to nie jest tak ze kochamy sie bez uczuc...bo jak sie kochamy to jest cudnie mysle ze znowu bedzie dobrze i jest dobrze ale dzien dwa pozniej znow to samo