co sie ze mna dzieje???????????????

od pewnego czasu wszytsko mnie dobija. rozstalam sie z facetem i nie potrafie sobie chyba poradzic ze wszytskim. najgorsze, ze swoje humory na bliskich odgrywam. potrafie byc chamska i wredna dla kuzynki, ktora kiedys tez taka byla jak ja teraz i nie ulozylo jej sie w zyciu. drazni mnie chyba to, ze staje sie podobna do niej. jestem zlosliwa dla ludzi, mimo ze mam 29 lat zachowuje sie jak 50letnia stara panna, kiwam glowa, docinam, czasem wybucham i krzykne cos naprawde chamskiego. a potem siedze w samotnosci i placze i zaluje ze jestem taka chamska:( ludzie mowia, ze robie sie coraz gorsza, odizolowouje sie od wszytskich, wszysycy mnie denerwuja, jedyne co to krytkuje. nic nie mam, a gadam jakbym pozjadala rozumy :( nie chce tego :(

i duzo pracy przed toba

wiem, dzisiaj znowu wybuchłam. bylam bardzo chamska dla bliskiej osoby. i nie potrafie przeprosic. wole sie obrazic :( nie chce byc taka, trudno mi to zmienic. ciagle sie kloce, wszystko mnie denerwuje. z facetem tez sie rozstalam bo ciagle wszczynalam awantury. nie wytrzymal. wyzywalam go od najgorszych a za 5 minut ryczalam wypominajac mu ze mnie wyzywa (czasem nie wytrzymal i tez odpowiadal mi brzydko). chce to zmienic, ale czy wystarcza same checi? ludzie mnie potwornie draznia, nie potrafie juz obcowac z ludzmi. jak ktos podchodzi kogo nie lubie nie potrafie nawet udawac. jestem chamska, odpowiadam polslowkami i koncze temat. niedlugo nie bede miala nikogo :(

Wrzuc na luz ;) zacznij pozytywnie patrzec na zycie, masz dopiero 29 lat, jestes w prawdopodobie najlepszym momencie swojego zycia. Zacznij czerpac z niego garsciami, znow sprobuj poczuc sie jak nastolatka, baw sie, zartuj, duzo usmiechaj ;) wazne jest pozytywne podejscie do zycia i wtedy wszystko sie ulozy.