IN VITRO ;13 dzien po transferze

czesc dziewczyny, jestem tutqaj nowa ale chcialabym sie poradzic 22 kwietnia mialam transfer zarodka typu C jednego niestety innego nie było, lekarz powiedział ze nie ma zbyt duzej szansy na ciaze, ale ja wierze dzisiaj jest 13dpt kiepsko sie czuje, bola mnie piersi i mam podwyzszona temperature czy mozliwe zebym jednak byla w ciazy???

podnosze naprawde prosze o odpowiedz

Jest szansa, ze sie udalo. Ale nie nakrecaj sie niepotrzebnie, bo zarodek klasy C to mniejsze szanse na sukces.

.

Trzymam kciuki:) Zawsze trzeba miec nadzieje.

nie bedziesz w ciazy bo za bardzo sie tym stresujesz. taka jest prawda. Wrzuc troche na luz, powiedz sobie bede to super, nie to uda sie innym razem. Z jednej strony rozumiem, a z drugiej, niestety...taka ironia losu

Kiedy idziesz na bete?

wiem, nie nakrecam sie, no dobra nakrecam sie poprostu lekarz mial taka mine jakby ten transfer z gory skazany byl na porazke a ja sie zastanawiam czy komus z zarodkiem typu c jednak sie udalo to moje pierwsze In vitro

w poniedzialek ale boje sie ze moze byc zaklamana bo 29 kwietnia bralam ostatni zastrzyk z ovitrellu

mam starszna ochote pobiec dzis do apteki i kupic test :P ale wiem ze to raczej bez sensu

No mnie sie nie udalo ani z zarodkiem C ani B:( Trudno w takiej sytuacji jak twoja sie nie nakrecac. Rozumiem co czujesz, bo sama to przezywalam. Tez bylam negatywnie nastawiona po transferze zarodka C, ale lekarz mnie podtrzymywal na duchu, ze owszem szanse sa mniejsze, ale zawsze sa i mam sie nie dolowac tylko odpoczywac i myslec pozytywnie. Wiem, ze sa takie osoby, którym sie udalo z zarodkiem klasy C. Co do bety to poczekaj do poniedzialku. Wiem, ze kusi cie test, ale tylko niepotrzebnie sie zdolujesz, a w tym dniu nie bedzie on w pełni wiarygodny.

poprostu najgorsza jest ta niewiedza doszukuje sie jakichs objawow pozytywnych a za chwile mysle ze pewnie bede miala okres kiepsko sie czuje dzis chce mi sie wymiotowac mam zawroty glowy ale mysle ze moze to przez luteine

Cześć! Ja jestem 12 dni po transferze. Jutro idę na badanie z krwi.O dziecko staramy się ponad 2 lata. Jakoś bym sobie z tym radziła gdyby nie to, ze mój brat ma dwumiesięczne dziecko i zamieszkał z żoną w moim pokoju u moich rodziców, a oni zupełnie stracili głowę. Żyją sobie w sielance lekceważąc mój problem. Nie bolą mnie te starania, bo wiem, że w końcu się uda, ale bardzo boli mnie lekceważenie problemu przez moich rodziców i ich całkowita koncentracja na pierwszym wnusiu. Nie potrafią okazać mi współczucia, cały czas powtarzają, że to nie jest problem.