Samotna przyszła mama

Strasznie mi smutno... rozstałam się z moim partnerem jak tylko dowiedziałam się o ciąży. Kierowałam się wtedy rozsądkiem, a dzisiaj smutno mi, że jestem sama, nie mam żadnego wsparcia. Strasznie boje się porodu i w ogóle czy poradzę sobie. Dodam tylko, że ostateczne rozstanie miało miejsce 30 marca. A dzisiaj on pisze mi że ma kobiete z 3 letnim dzieckiem.

Co za kretyn, nie martw się ułozysz sobie zycie , jak widac on nie jest nic nie wart

Mam tyle żalu do niego. Nie wiem jak w sumie jak mam sobie życie poukładać... Na początku mówił, że tak się cieszy kupił nawet wózek, a potem stwierdził, że go sprzeda bo jego kobieta nie potrzebuje.

nie jestes sama masz dziecko

Wiem, ale smutno mi tak jakoś ostatnio. Eh... mam nadzieje, że jakoś sobie poradzę. A z maleństwa cieszę się... nawet jeśli będę je sama wychowywać. Z drugiej strony jak sobie pomyślę, że może przyjść do szpitala z jakąś lalą to chyba nawet nie dam mu znać jak urodzę.

To nie prawo, tylko smutna szara rzeczywistość, przez którą przepłakałam wczorajszy wieczór.