staram się pogodzić z tym że nie będę miała dzieci..

Witam, od ponad roku staramy się o dziecko jednak już dwie ciąże straciłam i zaczynam się godzić z myślą że mamą nie zostanę. Sama nie mogę w to uwierzyć, mam jakąś nadzieję w głębi że może kiedyś się uda, ale z drugiej strony to chyba złudne nadzieje. Nie jest łatwo z tym żyć..

poronieniach i 12 latach malzenstwa - wiec sie nie przejmuj, rok to nic.

wiesz co było przyczyną poronień? bo ja nie wszystko wychodzi dobrze i nie wiadomo co leczyć.

dokladnie, rok to nic w porownaniu z tym co niektorzy przechodza ;) moge podac na swoim przykladzie, ze staralismy sie o malenstwo 2 lata, tez mialam za soba poronienia, byc moze nawet wiecej niz 2, 2 napewno i wlasnie jestem w 39 tygodniu ciazy, tak wiec glowa do gory. A w ciaze zaszlam jak totalnie odpuscilam, wrzucilam na luz, przestalam o tym myslec, ze tak bardzo chce zostac mama. Ta wiadomosc spadla na nas z dnia na dzien. Do tej pory nie moge uwierzyc, ze zostane niedlugo mama.

A ile masz lat?

.

Dzieci to dziwna rzecz. Też mam podobny kłopot. Jestem mężczyzną. Nie mogę zajść w ciążę ;) Moja żona nie może mieć dzieci. Ale adopcja oczywiście nie wchodzi w grę. Zatem??? Czego kobieta pragnie tak naprawdę? Dzisiaj już nie mam ochoty na nikogo. A tym bardziej na dziecko. Lata wychładzając pożądania. Nikt nie chce obcego dziecka choćby i się paliło serce od łaknienia.

oihjnkl

29, to co piszecie podnosi na duchu, 101989 gratuluję:) tak w głębi serca marzę że mi się może też powiedzie...

Bardzo ci wspolczuje ale jeszcze nic nie jest przesadzone, moim zdaniem powinnas ISC do dobrego Gino ploznika , moze w kolejnej ciazy powinnas byc obstawiona hormonami na podtrzymanie typu DUPHaston lub luteina, slyszalam, ze przy chorobach zakrzepowych w ciazy nalezy brac zastrzyki bo jesli nie to serce dziecka dosc szybko przestaje bic. MOja kuzynka kilka lat nie mogla donosic ciazy, biedna poronila nawet w 5 miesiacu, a kilka razy do 9 tygodnia. Dzisiaj jest mama 2 letniego chlopca. Jezeli jestes wierzaca zwroc sie do Boga o pomoc, trzymaj sie, nadzieja umiera ostatnia

nie przejmuj sie jak dobrze wyloozujesz na pewno zajdziesz!mam kolezanke,ktora tak bardzo pragneła dziecka i starali sie pare lat,ze mało nie sfiksowała,ale postanowili zaadoptowac niemowlaka.i wyobraz sobie,ze jak ich adopcyja corka miała około roczku,kumpela zaciazyła!teraz maja sliczna dwojeczke!

@ ja mam nadzieje że matką nie... idz rozpędz się i uderz głową z baranka:)

a z drugiej strony natura czesto eliminuje ciaze jesli uzna ja za słaba.oczywiscie to brzmi fatalnie ,ale tak jest.najczesciej sa to wadliwe zarodki,ale na takim etapie nawet ciezko lekarzowi to wybadac.najczeciej widza to juz kiedy łyzeczkuja ,jesli jest koniecznosc

właśnie trudno coś powiedzieć bo jestem pod opieką kilku lekarzy i miałam wszystkie badania, od początku kolejnej ciąży duphaston i inne laki zapobiegawczo.. nic nie pomogło. Staramy się żyć "razem", mąż mówi że kiedy postanowiliśmy być razem, "nie było warunku że musimy mieć dzieci"... jakoś staram się z tym pogodzić i to " kiedyś może się uda"

sdkjm

tak ja napisałaś powyżej, lekarze mówią że raczej nie przypadek że na tym samym etapie ciąża przestaje się rozwijać..

czasem tak jest ,ze sie nie udaje ,ale w koncu bedzie dobrze.znam dziewczyne ,ktora miala podobne problemy.tylko u niej ciaza sie rozwijała dosyc długo tzn do bodajze 6 mies i wtedy je traciła.to smutne.miała wiele ciąż i jedna b wysoko stracona.ale w koncu sie udało.przelezała prawie od poczatku,ale sie udało!!

też myślę, aby kolejną spróbować przeleżeć chociaż Iszy trym. smutne to, chciałabym by z naszego związku powstał nowy człowiek z nas... ciężko było znieść kolejną porażkę.

miło mi że piszą kobiety, którym mimo niepowodzeń się udało:)

jkhbbbbbbbbbbbbb

,

klllllllllllllhnj

żmijo jadowa, sama jesteś głupia i dobrze o tym wiesz:)

u mnie tez nie bylo zadnego powodu- mysle,ze to chyba psychiczne, Najpierw przez wiele lat balam sie zajsc w ciaze, bo nie mielismy warunkow,ginekolog sugerowal,ze moze organizm odrzuca ciaze z moim mezem( on tez byl zdrowy). W koncy wzielam na luz, pogodzilam sie,ze nie bede miec dzieci. Maz koniecznie chciał adoptować - a ja za nic ,on zaczal działac w tej sprawie - tak sie tego przestraszylam, ze chyba dlatego zaszlam w ciaze i potem jedno po drugim. Jakos mi sie wydaje,ze u mnie to byla bariera psychiczna. Na pewno wyluzuj. Rok to w ogole nie zaden dlugi okres.

Miałam setki pomysłów na życie i w żadnym z nich nie było dziecka! Chiałam sie tylko zakochac z wzajemnością a właściwie to kochać z wzajemnością. Kiedy straciłam na to nadzieje, to pokochałam z wzajemnością-ot dowód na to że można, jeśli nie chce się za bardzo! Ale już dzieci to jakaś abstrakcja-nie będe ich mieć! Jestem zbyt szczęśliwa-myślałam by burzyć to szczęście! I bach dwie kreski! Wcześniej miałam setki okazji żeby zajść w ciąże i nic a tu takie coś. Czasami się zastanawiam jaka w tym rola nieba O co chodzi z tą pseudo niepłodnością? Przecież już nieraz i niejedna udowodiła że to nie niepłodność tylko blokada.

trzeba walczyć o swój cel...

macie rację! tak jest chyba zawszę jak się czegoś bardzo chce. Odpuszczę, może mi się uda może nie nie wiem, ale nie chcę już codziennie o tym myśleć, nic mnie już nie cieszy bo tej jednej rzeczy mi brakuje, dam sobie spokój ze wspomagaczami, temperaturami i wszystkim..