Nie mogę zrozumieć mojej matki

Moi starzy są dziwni. Mam 18 lat, cały czas mam z nimi problemy. Nie dają mi normalnie żyć. Nie mogę nigdzie wyjść bez jakiś dziwnych podejrzeń, że będę tam chlac, cpac i nie wiadomo co jeszcze. Dziś wróciłam o 23 i matka do mnie z wielkimi pretensjami o której ją wracam, z kim byłam, co robiłam.... I tak jest za każdym razem. Każde moje wyjście kończy się awantura. Tak się nie da żyć. Chłopaka mojego też nie akceptują. Myślą, że zaraz zajdą w ciążę i będę musiała dzieciaka bawić i nic z życia nie będę miała. Dodam jeszcze, że nigdy nie mieli ze mną problemów. Pomagam w domu, mieszkam na wsi, ciągle spotykam się z tymi samymi znajomymi, których znają, uczę się w liceum. A oni cały czas swoje, najlepiej jakbym przesiedziała cały czas wolny w domu. Czy ktoś z was też ma takich rodziców? Jak sobie z tym radzicie?

Czy Ty mieszkasz w Mrozowie? Sorki za takie z d**y wzięte pytanie, ale przypominasz mi moja znajoma z sąsiedniej wioski..

Niee... Nawet nie wiem gdzie to jest ;)

Aaa.. To sorki :) jaki Świat jest mały i jak problemy się u wielu powtarzają... Masz nawet tak samo na imię jak moja znajoma :)

Ooo... Skoro znasz ten problem od perspektywy Twojej koleżanki to może wypowiesz się na ten temat? Bo ja już nie wiem jak sobie z tym radzić :/

Byłaś porządnym dzieckiem, na każde zawołanie, zawsze gotowa do pomocy bez względu na wszystko. Twoja mama się do tego przyzwyczaiła i ciężko Jej jest zrozumieć, że nie jesteś już małą córeczką tylko do pomocy w domu, lecz zaczynasz mieć własne życie. Matkom trudno się do tego przyzwyczaić, to jest dla nich drugie przecięcie pępowiny. Jeżeli Twoja mama ma stosunkowo spokojny charakter, weź ją na rozmowę i pogadajcie tak szczerze. Jeżeli jest bardziej impulsywna i wybuchowa, spróbuj jak wyżej napisałam, ale jeśli nie zaakceptuje pomóż sobie tym, że tak życie wygląda i wygarnij Jej to (w granicach rozsądku, grożenia patelnią pełną gorącego, jak wulkan tłuszczu, nie polecam..)