Brak doświadczeń z mężczyznami - powód do wstydu?

Niedawno poznałam pewnego chłopaka. Bardzo mi się spodobał i z tego, co widzę ja jemu tez. Świetnie nam się rozmawia, mamy podobne zainteresowania, poczucie humoru, coraz częściej się spotykamy... Wszystko byłoby super, gdyby nie to, że ciągle mam problem z tym, żeby w pełni otworzyć się na to uczucie. Jestem z natury osobą zamkniętą w sobie, nieśmiałą, delikatną... Boję się bliskości drugiego człowieka, tego, że go rozczaruję sobą. Stąd też do tej pory jak ognia unikałam bliższych relacji z mężczyznami. Żadnych pocałunków, seksu itp. Gdy ktoś dawał mi do zrozumienia, że mu się podobam, uciekałam. Udawana obojętność, odwracanie wzroku, tłumienie emocji. Teraz jednak pojawił się mężczyzna, na którym zależy mi jak na nikim dotąd i czuję, że powinnam poddać się temu uczuciu. Problem w tym, że wstydzę się tego, że nie mam na koncie żadnych doświadczeń z mężczyznami. Boję się seksu, pocałunków, bycia w związku. Skąd mam bowiem wiedzieć, czy on mnie zaakceptuje?

Dodam, że mam już prawie 25 lat.

Choć to upiorne to ja, także nie miałem bliskiego spotkania z innym upiornym i nie czuję powodu do wstydu:-) A! Mam więcej niż 25 wiosen;-) Więc w myśleniu podążaj za moim myśleniem i akceptacją takowego stanu, więc myk, myk...

UPiorne zachowanie Twe spowodować może, że on sam sobie zadaje pytanie takie jakie Ty. Więc myk, myk...