czy wkurzało by was jak dziecko koleżanki demoluje mi

4-latek zdecydowanie sporo rozumie wiec mozna wytlumaczyc aby byl grzeczny. Jednak takie dziecko ma ograniczony zasob cierpliwosci i nie skupia uwagi na jednej czynnosci przez dlugi czas wiec kiedy zaczyna sie nudzic to po prostu powoli zwijamy sie od znajomych i problem z glowy :)

Mam taką samą sytuację z 10 latkiem. Dziecko tragedia - rozpuszczony jak dziadowski bicz, wszystko mu wolno - jest chory (całościowe zaburzenia rozwoju) i rodzice w ten niecodzienny sposób (uznając, że wszystko mu wolno, bo przecież jest chory i nie można mu zabraniać, krzyczeć na niego itp., bo wszystko co złe to tylko wina choroby a nie braku wychowania, jakichkolwiek zasad) próbowali wynagrodzić mu chorobę i mają potwora, tylko teraz my wszyscy, czyli rodzina na tym cierpimy. Rozbieranie się do naga będąc w gościach, wyżeranie wszystkiego dosłownie co do jedzenia się nadaje, niszczenie zabawek, książek, pisanie po ścianach itp - to codzienność. Kiedyś już zwyczajnie nie wytrzymałam z mężem (jak pojawiły się moje dzieci) i powiedzieliśmy DOŚĆ - obrazili się (stwierdzając, że nie nadajemy się na rodziców chorego dziecka) i mamy problem z głowy - no prawie, bo czasami wpadają, ale na ogół są po 15 minut, nie więcej, bo tylko coś zbroi i wyjazd;-). także za 6 lat i ten brojący 4 latek stanie się okropnym 10 latkiem a za 6 lat to już będzie dorosły niedostosowany społecznie typ!

wkurza mnie. okropnie mnie wkurza. kuzynki synek. glupio mi cos powiedziec wprost. denerwuje sie tylko, ona to widzi, ale w sumie zwroci mu uwage a on dalej robi swoje i ona przestaje go upominac. nie widzimy sie juz tak czesto jak kiedys. ona strasznie go rozpieszcza. za kazdym razem jak jest u mnie w samochodzie, nie pozwalam mu jesc, bo wczesniej po kazdej ich wizycie musialam sprzatac samochod wiec ile mozna! jej sie to nie podoba, bo maly przeciez nie moze chodzic glodny i ma ciekawe zajecie podczas jazdy. niewazne, ze jest podekscytowany sama jazda i otoczeniem, ona najchetniej wpycha mu jedzenie

to po co sie z nia spotykasz? zmusza cie do tego? twoj samochod twoje reguly, jak jej sie nie podoba to won, ludzie jestescie dziecmi?

brawa dla tego pani co sobie poradzila z 10 latkiem, moj dom to moj zamek I jak sie ktos nie potrafi dostosowac to wyjazd, tak sie robi, a toksyki niech siedza sami ze soba albo w kanalach, tam jest ich miejsce...

to moja rodzina. nie jest to dla mnie powod do zerwania kontaktow. i to zachowanie uwazam jest "dla doroslych"

"dla doroslych"? jak dorosniesz to zrozumiesz, ze masz jedno tylko zycie I zdrowie, I szkoda go tracic na toksykow, nawet jezeli jest to twoja rodzina...

Ja również mam poważny problem z dziećmi koleżanki, już brakuje mi słów i sił do sprzątania (zaznaczając że jestem w 8 miesiącu ciąży).Otóż mam koleżankę która ma dwie córki 2 i 4 lata, to że u niej w domu im wszystko wolno to ja mam gdzieś, ale u mnie też robią co chcą, po każdym spotkaniu mam zdemolowany dom (dosłownie)!, po wczorajszym spotkaniu miałam utłuszczoną całą nową kanapę i wydrapaną dziurę w nowym krześle ze eko-skóry, nie mówiąc już o nowo-malowanych ścianach! bo ona im nic nie mówi, a jak ja zwracam dzieciom uwagę to i tak nie reagują a jak mówię że nie wolno to koleżanka ciągle mi wypomina że to tylko dzieci i że zobaczę jak będę miała swoje. Już nie mam pomysłu jak załatwić to sprawę w miarę"grzecznie", bo przyjanimy się od paru lat, może koleżanki z forum mają jakiś dla mnie pomysł? BŁAGAM POMÓŻCIE ;(