Niby mam wszystko,a czuję wielką pustkę

Kochającego chłopaka,przyjaciół,urodę,dobrą rodzinę.Niczego mi nie brakuje. Dobrze się uczę, łatwo przyswajam wiedzę, jestem inteligentna, charakter też podobno fajny. Ludzie mnie lubią, nie mam problemów interpersonalnych ani zadnych innych. Rodzice mogą się mną pochwalić, są ze mnie dumni, dobrze mnie wychowali. Niebawem zaczynam studia. No.. można pomyśleć że zycie jak z bajki.A tymczasem odczuwam koszmarną pustkę, bezsens zycia. Nie jestem z tych laleczek które boją się złamać paznokcia. Nie jest mi obca ciężka praca, ani też charytatywna. Sama z siebie pomagam innym. Nie wiem co mam ze soba zrobic. Gdybym się zabiła to chyba byłaby seria samobójstw z mojego otoczenia...