Czy to ze bylam molestowana w dziecinstwie moze sie odbic w doroslym zyciu?

mam niska samoocene mimo tego ze juz nie mam 20 paru lat tylko wiecej, nie mieszkam z rodzicami, wsparcia od nich raczej nie mam, tylko wymagania i teksty ze nic nie osiagnelam, caly czas probuje pokazac swiatu ze jestem cos warta, robie kariere itd nikt nigdy nie powiedzial mi milego slowa, dodam ze rodzice wiedzieli o tym co sie stalo w dziwcinstwie ale kazali mi siedziec cicho, a ja nigdzie z tym nie bylam.

nie byłaś, to idź. Zgłoś się do jakiegoś fachowca, pogadaj i rozejrzyj, jak możesz sobie pomóc

Wine w tym pym przypisala 50 % twoim rodzica.

Jak byłam w gimnazjum, to chciałam, żeby pan od w-f mnie zmolestował, ale niestety nic z tego :( A takie było ciasteczko...

To znaczy nie wiem czy to bylo molestowanie, ale przez to czulam sie brudna i gorsza, do tego zawsze rodzice mnie ponizali wiec sie nagormadzilo, co do molestowania to ja to tak nazywam ale nie zg****il mnie moj dziadek, tylko spal nagi i ja naga kolo mnie dotykaja mnie tam czlonkiem i reka no i ja jeszcze musialam mu zrobic dobrze reka czy to sei nazywa molestowanie? chodzilam do podstaowki.

Hej. Odbija się zawsze, ale walczysz z tym dzielnie tak? Mówisz, że robisz karierę i bardzo dobrze, bo staniesz pewnie na własne nogi i nie będziesz od nikogo zależna. To bardzo ważne i idziesz w dobrym kierunku. Mówisz, że rodzice wiedzieli i nic z tym nie zrobili. To smutne, bo stoją w kolejce zaraz po tym oprawcy, który Cię skrzywdził. Musisz się z tym zapewne uporać i albo Ci się to uda i im wybaczysz, albo się odetniesz od nich i nie będziesz chciała znać. Pomocą była by jakaś dobra terapia. Rozejrzyj się za tym. Za dobrym psychologiem. I nie martw się tym, że nie słyszysz dobrego słowa. Jeszcze Cię ktoś doceni, a rodzice mają jeszcze wymagania w stosunku do Ciebie? A jakie niby? Nie dostałaś od nich wsparcia w dzieciństwie, nie zapewnili Ci bezpieczeństwa i czegoś żądają? Chyba nie chciała bym mieć z takimi rodzicami nic wspólnego i nie czekała na słowa uznania .Trzymaj się tak jak się trzymasz i rób swoje a będzie dobrze.

Dzieki za mile slowa, pomysle nad psychologiem, bo jakos mi ciezko z tym,

Pomyśl, rozejrzysz się spokojnie, poszukaj kogoś dobrego, a mieszkasz może w jakimś większym mieście? Albo może masz dobry dojazd? Jest Centrum Praw Kobiet, poszukaj sobie w googlach i umów się na wizytę na początek. Tam są bezpłatni psychologowie i kierują na terapie, ale to już trzeba zadzwonić, umówić się, powiedzieć jaki problem i czy przyjmą to Ci powiedzą. Bo wiem, że np. pomagają żonom bitym przez mężów alkoholików itp. Po prostu znajdź kontakt i zadzwoń. Zawsze jakaś obiektywna opinia a przede wszystkim rozmowa o tym co w sobie dusisz da Ci dużo, zobaczysz. Pozdrawiam :)

na rodzicow nie mozna nigdy zlego slowa powiedziec bo taka jest zasada, ale odkad wyjechalam od nich to slysze zenicw zyciu nie osiagnelam, ze im wstyd jak ktos sie o mnie pyta, bo nie maja sie czym pochwalic, nie moga powiedziec ze mam fajnego meza, fajne dzieci bo nie mam fakt, a to ze mam fajna prace i daze do czegos nie jest powodem do dumy, na domiar tego w mojej rodzinie moja siostra przyniosla do domu w wieku nastu lat, no ale rodzice sa dumni, chwala sie ze maja takiego wnuczka cudownego, niesety moja siostra jest sama z przychowkiem, ja bardzo czesto wysylam im wszystkim prezenty a i tak suchej nitki na mnie nie zostawia, ojciec czesto mowi ze zabierze ta sluchawke matce jak z nia rozmawiam bo nie ma z kim gadac

Ja tez byłam molestowane i najgorsze jest to, iż myślę że moja matka o tym wiedziała również mam niską samoocenę i jak dalej żyć. Przeżyłaś dokładnie to samo co ja bo co ludzie powiedzą a co my mamy powiedzieć skoro to nas skrzywdzono.