Przyznanie renty socjalnej a wynajem pokoju bez umowy

Witajcie, tylko proszę bez złośliwości typu za robotę się weź, tlusta locha, etc... Nie wiem co robić, rozważam wszystkie opcje. Mam dość spory problem. Pochodzę z rodziny rozwodnikow i dziś to niestety rzutuje w moim dorosłym życiu. Odczuwam pewne braki psychiczne. Podejrzewam u siebie nerwicę i depresję, byłam nawet na pogotowiu (morfologia, krew, ekg ok). Próbowałam wszystkiego, kilka opcji odpada na starcie. Wynajmuję od kilku dni pokój u koleżanki, ktora wyjechała na miesiąc za granicę do pracy i na taki okres tu jestem. Mam obecnie pracę, wcześniej nie było tak skrajnych sytuacji, ale ostatnio przechodzę samą siebie... Do tej pory miałam opinie osoby dokladnej, bardzo bystrej, z dobrą pamięcią i szybkiej... Ważą się moje losy, jeśli chodzi o dostanie umowy na stałe... Ale ostatnio przychodzę do pracy i ciągle coś nie tak, szefostwo niezadowolone... Ostatnio uczyłam się obsługi nowego urządzenia i dostawałam szału, że nie mogę go załapać... Poplakałam się w toalecie z bezsilności, że jestem nieudacznikiem, jestem bezsilna i wyszłam. Ktoś to widział, doniósł szefowi i stwierdził, że ma wątpliwości czy mnie zatrudniać, bo to stresujaca praca, a do tej pory był 100 % na tak. Potem zaczęły się pomyłki przy pracy ( jak wolno, ok ale i tak były pomyłki, jak przyspieszyłam, zaraz mi się wszystko myliło), co chwilę zapominalam, gdzie coś włożyłam, ze stresu nie śpię druga noc, kółko się zamyka, bo szukają nowego pracownika. :( Nawet przez dziurę w pamięci zgubiłam skierowanie do neurologa... :O Miałam zachwiania rownowagi (na szczęście nie w pracy), pulsowanie w uszach, piski, nie mogę się skoncentrować, nie mam chęci do pracy. W związku z tym moje pytanie - czy możliwe jest otrzymanie renty, jeśli tylko wynajmuję pokój, nie będąc zameldowana, bez umowy najmu? Zaznaczam, że ma to ogromny wpływ na jakość pracy, nie jestem w stanie tak funkcjonować ( chcę podjąć leczenie i terapię), nie mogę się skupić, byle problem mnie rusza i płaczę i ciągłe zmiany nastrojów, a na rodzinę nie mogę liczyć (pomoc finansowa, a z domu uciekłam, bo patologia), renty z ZUS-u nie dostanę, bo nie mam 5 lat składek, może jest możliwość dostania renty na matkę? Czy mogę liczyć na jakakolwiek pomoc? :( Nie jestem ubezpieczona (nie mam umowy), sama chcę sie utrzymywać, ale skąd może nadejść pomoc? :( Czy MOPS także może wspomóc jakimiś dodatkami, zapomogami, rentami etc? Chcę walczyc o siebie i swoje życie, ale do patologii nie wrócę, bo leczenie pójdzie na nic...

Proszę, pomóżcie... :( Sprawa dość pilna, bo nie chcę, by takie akcje w pracy się powtórzyły, a by pracować, trzeba z czegoś żyć... Zapomniałam dodać, że jakieś dwa miesiące temu leciała mi krew z nosa w pracy, dwa dni po rząd. :( Na razie pracuję na zlecenie, nieregularnie, a już mam takie akcje... :(

Wg mnie to tu żadnej choroby nie ma, jesteś po prostu zmęczona i zestresowana. Może za bardzo Ci na wszystkim zależy? Wyluzuj, odpocznij, idź na spacer/dyskotekę/napij się czegoś mocniejszego - zrób coś, żeby całe napięcie z Ciebie zeszło. Szefostwo to do siebie ma, żeby wiecznie narzekać i wytykać błędy, więc takie sytuacje nie tylko Tobie się przydarzają - tak po prostu jest, że ktoś na wyższym stanowisku zadziera nosa. Odpocznij, wyluzuj i weź się w garść.

Tak, tylko sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana. :( Nie przesypiam nocy, w domu patologia, wszyscy bez pracy, znęcanie psychiczne, pokój z toksyczną matką, uzależnienie od narkotyków, brak miłości, juz kiedyś brałam antydepresanty, to nie jakieś urojenia zmęczonej panienki. :/ To w wielkim skrócie moje życie i próbuję wyjść na prostą... Większość objawów miałam co najmniej parę miesięcy wstecz, zaburzenia równowagi i uciekanie wzroku mam od paru tygodni, także szumy uszne... Wiem że coś mi jest i nie chcę tekstów typu za robotę się weź, nic Ci nie jest... Ja chce pracować, a zmęczona nie mam być od czego, pracuję max. kilkanaście dni w miesiącu... Szukałam wszystkich możliwych rozwiązań i zostało jeszcze to...