czy każdy mąż jest balaganiarzem?

Mój tak , gdzie stanie tam zostawi, przykładowo bułki wczoraj przekrajal, Nie zrobił tego nad blatem czy nad zlewem. A GDZIE? Na podłogę kuchni, która ja odkurzalam przed chwilą. I szlag mnie trafia za każdym razem. A on stwierdza, że marudze...

Niestety ja też tak mam. Wszędzie ubrania, jak robi sobie jeść to w kuchni jest sajgon, jak coś robi w piwnicy czy w garażu - to później mam cały dzień co robić. Nawet cholera jak ręce myje w zlewie w łazience, to tak wymarze lustro, jakby chlapało się tam stado kaczorów. A ja nie cierpię bałaganu, walcze z nim już 15 lat i to taka walka z wiatrakami. A najlepsze jest to , że mamy strasznie niechlujnych znajomych i on po prostu brzydzi się tam chodzić, tylko, że ja myślę, że wystarczyłby tydzień gdybym gdzieś wyjechała i do takiego stanu doprowadziłby nasz dom bez problemu.

Mój nigdy nie widział problemu jak dzieci nakruszyły ,a ja krzyczałam ,że dopiero co posprzątałam zawsze było " i czego krzyczysz przecież się posprząta" tylko ,że to "się" to zawsze byłam ja. Ale pewnego pięknego dnia wszystko się zmieniło, miałam nogę w gipsie i nie mogłam sama sprzątać i zrobił to mój szanowny mąż i od tamtej pory też zwraca uwagę dzieciom,żeby nie kruszyły,nie bałaganiły i szanowały czyjąś pracę.

a po co ma dbać o porządek skoro od tego ma ciebie??? przestań być służącą i niech on też sprząta - wtedy doceni

tak, tylko ,że on pracuje na 2 etatach, a ja na 1 i szkoda mi go zaganiać do prac domowych po 16 godzinach pracy. Wolną ma tylko niedzielę i to nie zawsze

Ja jestem w dodatku niepełnosprawna choćby ni pomógł... Owszem pomoże ale z wielką łaską...jak ja nie posprzątam to on nie posprząta tym bardziej. Już to próbowałam przez 3 dni... Była próba sił....

Ja jestem w dodatku niepełnosprawna choćby ni pomógł... Owszem pomoże ale z wielką łaską...jak ja nie posprzątam to on nie posprząta tym bardziej. Już to próbowałam przez 3 dni... Była próba sił....

To nie wesoło, w ogóle to babski żywot jest przesrany. Chciałabym mieć taki charakter jak niektóre babki, że posprząta się w sobotę i ma wystarczyć na cały tydzień.

i on stwierdza,że jeszcze zrzędzę, marudzę i jędzą się zrobiłam :( A ja mimo swojej niepełnosprawności robię wszystko w domu...:(

a na czym polega twoja niepełnosprawność

miałam niedokrwienny udar mózgu (mając 25 lat), i mam niedowład ręki, częściowo nogi (ale już chodzę od 3 lat )

Moj wprost przeciwnie, jest pedantem ;] w naszym zwiazku to ja jestem balaganiara i to on mi wiecznie zwraca uwage, ze np. ciuchy nie sa w szafie, tylko na fotelu ;]

ale masz fajnie ;)...

To bardzo współczuję i podziwiam cię że dajesz sobie radę. W tej sytuacji twój mąż jest podwójnie zobowiązany do pomagania w domu.

Moj to straszna niechluja, o siebie dba az przesadnie o porzadek w domu troche mniej, ale i tak go KOCHAM:)

Mój mąż też nie jest aniołem porządku no ale stara się w miarę ogarniać, sprzątamy czasem razem (chociaż ja częściej) więc wie co to znaczy :P Jednak jak wyjechałam na szkolenie na tydzień i został w domu sam to niestety zrobił istny sajgon (dowiedziałam się od jego siostry która wpadła do niego bez zapowiedzi ) , jak wróciłam to względnie posprzątał chociaż może niezbyt dokładnie ;]

mój mąż - jak go zagonię to też "sprząta"...ale robi to na odwal...i ma przy tym jednego wielkiego focha... i się wnerwia kiedy ja go o coś poproszę...np. najpierw odkurza potem ściera kurze, albo myje w mieszkaniu podłogę- w każdym pomieszczeniu raz "zatapia" mopa :P... ale ja też go kocham, ale to nie znaczy że ja mam wszystko robić za niego...