Brak odwagi na drugie dziecko

Mam juz córke, miesiąc temu skonczyla 3 latka i wiem że mąz juz bardzo chciałby miec drugie dziecko. A mi brakuje odwagi. Corka juz dawno wyszla z pieluch, zapomnialam co to znaczy wstawac w nocy, co to nieprzespane noce itp. Nie umiem sie zdecydowac, jak pierwsza decyzja o dziecku przyszla mi odrazu, bez problemu, bylam pewna na 100% tak teraz... Teraz po tych 3 latach czuje ze odzywam i przechodzic to jeszcze raz? Mąz niby rozumie mnie, ale chyba nie do konca. Nie bez znaczenia jest tez cięzki przebieg pierwszej ciązy, od 5 miesiaca w zasadzie lezalam do 36 tyg. Wtedy moglam sobie na to pozwolic bo bylismy sami a gdyby teraz historia sie powtórzyla to juz jednop dziecko jest i wiadomo takie dlugie lezenie byloby problemem. Moze któras z was tez miala takie rozsterki i obawy?

Nie, ale rozumiem Cię. Kiedy moje dziecko skończyło 3 lata, ja też wreszcie poczułam się suwerenna. Mogłam wyjść wieczorem na kawę do koleżanki, czy zostawić go bez wyrzutów sumienia u babci i zabawić się z mężem ze znajomymi, czy pójść do kina. Wtedy też zaczęłam ogarniać życie zawodowe, poszłam do nowej pracy, jego wysłałam do przedszkola. Za nic nie chciałam zajść w następną ciążę w momencie, kiedy po 3 latach niewoli, siedzenia w domu, sprzątania, gotowania, zajmowania się dzieckiem ja wreszcie czułam, że zaczynam robić coś dla siebie. Na drugie dziecko zdecydowaliśmy się jak syn miał 5 lat.I to i tak jest za wcześnie.

ja też cie rozumiem , córeczka ma 5 msc i ja chyba nie chce mieć więcej dzieci, jestem zmęczona poprostu. Muszę odczekać rok gdybym chciała mieć następne bo miałam cc ale chyba chcieć nie będę ( mąż chce ) .Ja podobnie jak ty ciężko zniosłam ciąże,o którą zresztą bardzo długo sie starałam ( endometrioza) leczyłam się hormonalnie, miałam laparoskopie, przez 3 lata żyłam tylko bieganiem do lekaarza. Gdy juz zaszłam od 5 msc musiałam leżeć bo za szybko skracała mi sie szyjka , potem cholestaza ciązowa i na koniec nadciśnienie tętnicze.....i ostatnie 5 tyg ciazy w szpitalu. Drugi raz nie chce przez to przechodzić, bo boje sie że znowu nie umiałabym się cieszyc ciążą bo coś byłoby nie tak . Chyba przez te wszystke lata starań wysiadłam psychicznie .....

Skoro mąż chce dziecka, to niech sam się nim zajmie - zostanie w domu, karmi, kąpie, przebiera, zajmuje się domem. Niestety tak to jest, że chłop chce drugiego dziecka, bo chce mieć zabawkę, a cała brudna robota spada na kobietę.

nie, tego nie napisalam ze cala brudna robota spada na mnie. Bo tak nie jest, mąz jest w porzadku, pomaga w domu, sprzata, wysmienicie gotuje, zajmuje sie tez córką - sam nie trzeba go o to prosic. No ale na macierzynskim to ja bylam, to ja wstawalam w nocy bo karmilam mala dośc dlugo wiec mąz nawet jak wstanie to i tak piersi nie da :) no i najwazniejsze to ja bede w ciązy :)

"No ale na macierzynskim to ja bylam, to ja wstawalam w nocy bo karmilam mala dośc dlugo wiec mąz nawet jak wstanie to i tak piersi nie da usmiech.gif no i najwazniejsze to ja bede w ciązy usmiech.gif" xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx I to właśnie jest ta "brudna robota" :)

Autorko..nie czujesz chęci na drugie dziecko, w czym problem? Nie musisz je mieć, to nie jest jakiś obowiązek zapisany w gwiazdach :) A sama wiesz, że łatwiej znieść te pierwsze miesiące, gdy jest dziecko w pełni chciane..... to masz i duże pokłady cierpliwości. Nie wiem ile masz lat, ale może zmieni Ci się to za parę lat i znowu zapragniesz mieć dziecko.... z jednej strony ludzie mówią, że lepsza mniejsza róznica wieku, ale to wg mnie nie ma znaczenia... najważniejsze by dziecko było chciane przez rodziców :) A jeśli nie.,.Twoja córeczka będzie jedynaczką i tyle ;) powodzenia

mam 34 lata wiec nie wiem czy jest jeszcze czas na przesuwanie ;) bo i tak ta pierwsza ciąza juz byla wynikiem wspomagania farmakologicznego. Obylo sie bez IUI czy in vitro.

z 3,4 lata jeszcze możesz poczekać :)

ja moze i tak ale czy mojej jajniki tez? ;)

My od chwili kiedy urodził się nasz synek (też wyczekany, wystarany) wiedzieliśmy, że chcemy mieć małą różnicę wieku. I zaraz po roczku syna zaczeliśmy się starać o drugie dziecko i tak w sierpniu równo w 2lataka syna pojawi się drugi synuś. Ja bałam się, że jak syn wyrośnie z pieluch, pójdzie do przedszkola to też będzie mi się ciężko zdecydować. Ponieważ też musiałam zrezygnować z pracy to uważam, że takie rozwiązanie będzie najlepsze na chwilę obecną. W pierwszej ciąży przeleżałam początek i teraz też bałam się jak będzie ale mam męża na którego mogę liczyć :) Wśród moich znajomych (mamy w wiekszości już ponad 3latków) czuję się jakbym zdecydowała się na 5 dziecko. U nich temat powiększania rodziny - ucichł, teraz liczy się ich praca i wiem, że ta decyzja o przesunięciu zajścia w ciążę (32latki) wynika z wygody to o czym pisałyście, dzieci są już "samodzielne", chodzą do przedszkola, łatwiej komuś dziecko podrzucić. Każdy powinien postępować zgodnie ze swoimi potrzebami a nie tym co mówi rodzina albo koleżanki :D

Ja kiedys chcialam miec mala gromadke,przynajmniej 3. No i jak urodzil sie synek to brak mi sil na jego jednego :P chyba nigdy nie zdecyduje sie na drugie dziecko,choc czasami mam chwile,ze bym w przyszlosci chciala. Jednak jestem ciagle przemeczona,moj maz zasadniczo pomaga jak moze,ale to niestety typ lenia,tzn brak mu motorka w duupie;)trzeba go popedzac bo stanie i sie zastanawia zamiast dzialac. Podziwiam moja kolezanke,jej maz nie pomaga bo od switu do nocy w pracy a ona by juz trzecie dziecko chciala. A sama pracuje zawodowo,jedno dziecko w przedszkolu,drugie w zlobku,ona w pracy i jeszcze wysprzata i o iad ugotuje,ksiazke poczyta i film obejrzy. Podziwian takie kobiety. moze ja za krotko jestem matka,dopiero 4 miesiac,wszystko jest dla mnie szokiem,bo mialam inne wyobrazenia o macierzynstwie,jestem w goracej wodzie kapana a tu wszystko za wolno sie wlecze,dnie na macierzynskim wleka sie w nieskonczonosc. Moze mi trzeba drugiego dziecka i wrococ do pracy?;)

hihi moja historia :) Ja zawsze marzylam miec 2ke dzieci.Ale jak urodzilam to odechcialo mi sie dzieci na 5 lat :) Ciezki porod,mala tez do dzieci spokojnych nie nalezala.Umeczyla nas do reszty :)Owszem maz pomagal ,ale tez musial pracowac ,wiec wiadomo ,ze niewyspana czesciej bylam ja.A dziecko potrafilo nie spac do 5 nad ranem koszmar. Teraz cora bedzie miala 6 lat a ja jestem w kolejnej ciazy.Zdecydowac mi sie bylo bardzo ciezko ,wiec poprostu przestalam myslec i zaszlam w ciaze(chcialam tez rodzenstwo dla corki). Jescze na samym poczatku ciazy ,myslalam o matko co ja zrobilam :) Teraz jestem szczesliwa i staram sie nastawic bojowo w koncu czas niemowlecy nie bedzie trwal wiecznie :) A kiedys moja dobra znajoma mi powiedziala ,ze jak sie ma juz dziecko to zawsze sie ciezko zdecydowac.

rozłóż nózki, mężuś się spuści i po strachu :-)

Klasyczna rozterka ;) Moje dziecko co prawda ma dopiero 8,5 miesiąca i uważam że rok po porodzie, to wskazane jest poczekanie, no ale zanim się obejrzymy to rok minie i co dalej....też mam już swoje lata, a też sobie nie wyobrażam rodzić drugie dziecko tuż przed 40...ech.