jaki jest najpozniejszy wiek zebys zdecydowala sie na dziecko ?

uczcie dzieci (i siebie) tolerancji i wtedy nikt nie będzie się musiał wstydzić niepotrzebnie

się nie zdecyduję. Nie odważyłam się dotąd na tę decyzję, więc już raczej tak zostanie (nie jestem przekonana w ogóle do posiadania dziecka, a ryzyko w tak życiowej sprawie raczej nie wchodzi w grę). Uważam, że im człowiek starszy, tym trudniej mu przeorganizować, postawić na głowie dotychczasowe życie, wyzbyć swojego wygodnego funkcjonowania, pozbyć wygodnych przyzwyczajeń (sama po sobie widzę, jak dobrze mi się żyje samej z mężem). Uważam, że na wszystko w życiu jest czas, a na dziecko najlepiej po 20-tce, ok. 25-tki. Jest też różnica, czy pierwsze dziecko, czy kolejne, bo to zupełnie inna sprawa (kolejne dziecko można miec i w okolicach 40-tki).

Na dzień dzisiejszy dzieci to dla mnie temat abstrakcyjny (mam 23 lata), myślę, że dojrzeję do świadomego, fajnego macierzyństwa gdzieś w granicach 35:-)

"Uważam, że na wszystko w życiu jest czas, a na dziecko najlepiej po 20-tce, ok. 25-tki. Jest też różnica, czy pierwsze dziecko, czy kolejne, bo to zupełnie inna sprawa (kolejne dziecko można miec i w okolicach 40-tki)." xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Weźmy pod uwagę to, czy kobieta ma narzeczonego/męża, czy tez nie. Zarówno ja, jak i wiele moich koleżanek dopiero po 25 roku życia poznało partnera z którym chciały spędzić resztę życia i mieć dziecko. To spowodowało, że ich pierwsze dzieci rodziły się kiedy miały między 28-33 lata - i naprawdę nikt nie powie o nich, że to stare mamy, bo ŻADNA z nich nie wygląda na swój wiek. Mam też koleżanki, które nadal czekają na swoja połówkę i nie wykluczają bycia matką, chociaż są już po 35 roku życia. Tak się niektórym życie układa i już. My nie decydujemy się na pierwsze dziecko ze względów ekonomicznych (brak pracy męża, moja praca na zleceniach), a oboje przekroczyliśmy 35 rok życia. Rodzicielstwa nie wykluczamy, i na pewno nie będziemy przejmować się opinią otoczenia, że jesteśmy "za starzy", bo po nas tego wieku nie widać - ani po wyglądzie, ani w badaniach (robiliśmy sobie badania wieku biologicznego i wyszedł o 5 i 8 niższy niż metrykalny) :) Wszystkim życzę rodziców w takiej formie, w jakiej my jesteśmy ha ha :)

ej, gdzie robiłaś to badanie?!?!

nawet zaręczona. Chciałabym mieć w wieku 38, tak liczę, że wtedy może być najwcześniej. Po 43 roku raczej się już nie zdecyduję

to teraz o mlodych matkach, czyli o mnie (przypominam ze nie krytykowalam tych, ktore zdecydowały sie na dzieci pozniej) :P mam 31 lat i dzieci w wieku 8 i 6 lat. Przyznaje - na studiach i tuż po miałam zapieprz nie z tej ziemi ;) nie imprezowałam wtedy tak często jak moi rówiesnicy - więc straciłam jakieś 4 lata życia na pieluchy OMG! ;) Mimo to zaczęłam biegać regularnie w maratonach, skończyłam studia w terminie, studia podyplomowe, pracowałam bez przerw poza pół roku macierzyńskiego, aż do 29 roku życia, kiedy straciłam posadę i miałam przez pół roku depresję. Podniosłam się mimo to i dzisiaj mam swoją firmę. Na razie zaczynam i nie mam dużych dochodów, ale mam nadzieję, że będę miała. Z dziećmi jeżdżę sobie na rowerach nawet po 20km z luzikiem, gramy w tenisa, chodzimy na basen - Wszystko robią ze sobą już przecież same - kapanie, sikanie, ubieranie, jedzenie, nawet przygotują sobie same sporo... Niedługo będziemy mogli zostawiać je same w domu i iść do kina. Nie rozumiem dlaczego TYLE osób uważa, że zmarnowałam najlepsze lata życia! A teraz to jakie mam lata? Czas się powiesić? Powtarzam - najważniejsze jest to jak kto sobie radzi w życiu a nie w jakim wieku ma dzieci!

najgorsze jest to, ze ja teraz znow mysle kazdego dnia o kolejnym potomku.... mam nadzieje, ze mi minie ;)