jak dajecie rade z noworodkiem i 3-4 latkiem?

maz pracuje calymi dniami ,a ja już padam -o ile w dzień starszy syn jest do 13 stej w przedszkolu i jest ok ,ale wieczorami nie wyrabiam ,wykapac jednego ,drugiego ,nakarmić przewinac ,uspac małego ,dużemu kolacja ,poczytać padam a jeszcze trzeba by było cos w domu zrobić -doradzcie jak sobie zorganizować to wszystko żeby nie zwariowac

Kobieto nie przyznaj sie na kafe ze nie dajesz rady bo cie zaraz zjedza. Ja niedawno dalam temacik ze boje sie jak sobie poradze z noworodkiem i 3,5 latka ktora w zime bede musiala zaprowadzac do przedszkola. Zostalam obsmarowana od zlych matek i nawet ktoras zyczliwa kobieta napisala ze nie powinnam miec dzieci jak sobie nie radze. Oczywiscie wszystkie chorem ze one jeszcze obiad zrobia posprzataja i maja czas dla siebie. Na twoje pytanie pewnie odpowiedza jak mi zebym wczesniej wstawala.

corka ma 4 lata syn 11 tyg, do 6 tyg zycia mlodegol wieczory to byl sajgon. Teraz jest coraz lepiej, Ja co prawda 4 na 7 wieczorow w tygmam meza do pomocy bo nie zawsze pracuje do pozna ale 'pochwale' sie ze jak byl 2 tyg na wyjazdach to dalam rade. Glowa do gory, kilka tyg i wypracujesz sobie wieczorna rutyne

hahahaha dobre !!!!!!!!!!! :) Ale niestety prawdziwe :) Tu niestety nie ma zbyt wielu życzliwych osób , które naprawdę podpowiedzą.....;/ Ja teżplanujęzajść w ciążę ale najzwyczajniej na świecie się boję , że nie dam sobie rady ;/

Kochana,mam 3 miesies.coreczke ,syna 3.5 roku i syna 9 lat.Moj maz od miesiaca pracuje za granica,jestem sama,zupelnie.przeprowadzilismy sie na wies,nie mam tu rodziny ,znajomych.mlody do przedszkola nie chodzi,a ja mimo wszystko mam czas nawet na necie posiedziec:)Moj dzien w ogole nie planuje.na poczatku balam sie ze sobe nie poradze ale stalo sie inaczej.Grunt to do sprawy podchodzic na luzie.....bez nerwow a wtedy i dzieci sa spokojne.Gdy zajmuje sie coreczka to wtedy mlodemu daje farby ,kredki i td...aby czyms byl zajety i ni e przeszkadzal.Kiedy malutka spi w ten czas bawie sie z mlodym czytam mu , tanczymy,ogladamy bajki,(by nie czul sie samotny)obiady gotuje zazwyczaj o 6 rano(zupe)drugie robie kolo 12.Prasuje po 22 kiedy dzieci id spac.Na zakupy idziemy razem ,kiedy mam na to ochote:)(a do sklepu mam kawalek 15 minut w jedna strone:(.Starszy syn mi pomaga,sprzatac umie i nawet talezy umyje.Glowa do gory i ciesz sie kazda chwila...:)

Gosc z 21.34gotujesz o 6stej prasujesz o 22 a kiedy spisz?

ja mam dokładnie taką samą różnicę wieku jak napisałaś. Starsza córka miała 3,5 roku jak urodziłam drugie dziecko, też dziewczynkę. (Teraz mała ma 10 miesięcy) Też sobie opracowałam metodę z tym że takie aż za bardzo poświęcanie się typu np nocne gotowanie czy prasowanie może wykończyć a nie w tym rzecz. TY też masz być zdrowa, wyspana i nie wyczerpana do granic możliwości właśnie dla dzieci, właśnie dlatego że je masz. Ja mam tak: Mała śpi 2 x dziennie więc podczas pierwszej drzemki gotuję i trochę sprzątam (kurze z grubsza, sedes umyję itd, takie ciche zajęcia). Podczas drugiego spania małej zawsze mam czas dla młodszej która nie chodzi do przedszkola (uczę ją wierszyków, angielskiego, układamy puzzle, rozmawiamy) i wtedy też daję też obiad starszej bo niestety muszę ją karmić jako że mam niejadka:-/ Wstaje mała to ja od razu bach włączam pralkę, je i spacerek. Zakupy robi mąż jak wraca z pracy koło 17. Kąpiele urządzam im razem. Wchodzi najpierw starsza a później mała na chwilkę. W trakcie jak małą wycieram, ubieram to starsza ma czas się pobawić w wannie a później mała ląduje w łóżeczku i tam musi poczekać (czasem wyje ale cóż tam jest najbezpieczniej) aż drugą wytrę i pomogę jej się ubrać szybko. Starsza uprzata zabawki w trakcie jak mała je kolację. Później małą usypiam a starsza je (mąż tu jej pilnuje żeby wszystko zjadła). Jak zasną obydwie (koło 20.30) zawsze układam ciuchy na miejsca, składam np ciuchy które wyschly a których nie zamierzam prasować (ręczniki, ściereczki, pościele, bielizna, piżamy). Prasuję trochę w dzień jak nie gotuję obiadu czyli co drugi dzień (robię ZAWSZE na 2 dni). Chodzę spać koło 22 ale nie później bo mam taką zasadę że moje zdrowie i kondycja psychiczna tez się liczą.( Dziś mam więcej luzu bo jutro jadę do rodziców i sobię pozwoliłam do późna posiedzieć)

Dlatego poprzestalam na jednym dziecku. To wszystko spoczywa na barkach kobiety. A ja chce pracowac i miec spokoj po powrociecz pracy

Ja tez poprzestalam na 1 dziecku bo chce miec czas dla siebie,duzo czasu

Ja cie podziwiam autorko, ze wogole dajesz rade z dwojka. Ja z roczniakiem na morde ze zmeczenia padam, na poczatku to wrecz depresje mialam, tak mnie to przytloczylo. I mam gdzies co inne sobie o mnie mysla. Tez wiecej dzieci juz nie chce, bo to za duzo obowiazkow, a ja lubie miec czas dla siebie, meza i na swoje przyjemnosci.

czyli jeśli już ma die ta dwojke to po prostu trzeba to przetrwać i korzystać z pomocy najbliższych jeśli jest taka możliwość?

www.kinderswiat.pl Witam wszystkie obecne oraz przyszłe mamy! Serdecznie zapraszam do odwiedzenia naszego sklepu internetowego z artykułami dla Waszej Pociechy! www_kinderswiat_pl -podkreślniki oczywiście zmieniamy na kropki:) Pozdrawiam.