No Kocham Tego Mojego Dziada ;)

Cos pozytywnego na poczatek weekendu :) Ostatnio się we mnie zbierało. Cały czas mu dogryzałam bo cały czas cos mu nie pasowało... itp, ale jak sobie pomyslałam, że mogłoby go zabraknąć to zmiękłam ;) Kocham go mimo wszystko, na dobre i na złe, więc trzeba odpuścić pierdołom :) A jak jest u Was?

Oj ja też kocham tego mojego Dzolero :p choć czasem wkurza mnie tak,że łepetyne bym mu przetracila ;) wczoraj żeśmy na noc awanturke mieli o takie głupoty,ja do niego ,on do mnie ,kaużdy d**a odwrocony ,obrazeni. Ja dziś wstalam dalej niby obrażona -a on już za mną lazil ,,szczypal ,całował. Weź tu nie kochaj glupola... Eh chociaż ja też mam humorki przez ciążę. I tak dzielnie to znosi ; ) za slodko być też nie może ;)))

Gość - jak sie pojawi dziecko to bedzie jeszcze ciekawiej :) Nasza córa ma 3 lata i czasem sa dni ze nie mamy siły sie do siebie odezwac a potem sa spięcia :)

bo chyba o to chodzi że kocha się nie za coś tylko pomimo wszystko :)

My tez ostatnio nabuzowani cali jestesmy.czepiamy sie o piierdoly totalne,nawet ze cos ktos za glosno powiedzial przy ludziach. Ale my sie uczymy nowej sytuacji,dopiero zostalismy rodzicami i troche nas to przerasta,za dlugo zylismy na luzie. Ale po kilku takich spieciach przytulamy sie i jest jak dawniej. Przemeczenie robi swoje. kochamy sie nawzajem w dalszym ciagu mimo takich glupot.

u nas szkołą życia był pierwszy rok życia naszego syna, który obecnie ma 3 lata.. wiadomo doszły nowe obowiązki, trzeba było zrezygnować z kilku przyjemności na początek, zmienić trochę styl życia.. ale jak się ogarnie temat jest dobrze. wiadomo że ciąża trwa 9 miesięcy ale żadna teoria nie jest wstanie nas przygotować do tego co się dzieje potem w rzeczywistości.. teraz oczekujemy drugiego dziecka.. jesteśmy podekscytowani ale też zastanawiamy się czy damy radę, czy emocje nas nie poniosą.. człowiek się niby wiele nauczył a jednak, różnie bywa.. najważniejsze że się kochamy, wspieramy, możemy na sobie polegać, dużo rozmawiamy jeśli któreś ma jakieś kłopoty, więc chyba będzie dobrze..;) widzę ogromną przepaść między pyskówkami i kłótniami po porodzie pierwszego dziecka a sytuacja obecną.. ;)

Ja tez w krytycznych chwilach wyobrazam sobie, co by bylo, gdyby moj maz zachorowal ciezko, czy umarl albo przypominam sobie nasze cudowne poczatki i zaraz zlosc przechodzi :) nas akurat dziecko bardzo zblizylo.

ja tego mojego chłopa chwilami miałam tak dosyć...ale kocham go strasznie. Tylko on umie mi tak szybko poprawić humor, rozśmieszyć mnie itp itd. A jak sobie przypomnę mojego poprzedniego, niby super ale takiego maminsynka - to jeszcze bardziej doceniam to co mam

Tak to już z nimi jest :) Z nimi czasem źle, ale bez nich jeszcze gorzej :)