Otaczają mnie debilni współpracownicy

Mieszkam w małym miasteczku i znalezienie pracy graniczyło z cudem.Cieszyłam się jak głupia, ale powoli łapałam depresję. Otaczają mnie debile, dla których znalezienie jakiś informacji w sieci graniczy z cudem, a i czasem nie rozumieją co czytają (naprawdę). Oprócz plot mało kto czyta książki, chodzi do kina. Jak powiedziałam,że lubię podróżować z plecakiem po innych krajach, to skoczyły na mnie,że nie ma to jak Bałtyk. Też lubię, ale Morze Śródziemne, czy Czarne także mi się podoba. Mam doła, bo jak sobie pomyślę,że mam z nimi tak jeszcze pracować parę lat, to humor mi się psuje. Nadmieniam,że nic innego nie znajdę, tej pracy szukałam 4 lata, pomimo doświadczenia i studiów nikt mnie nie chciał. Co robić?

zająć się pracą, a nie plotami :)

Masz rację ale jak ktoś z Twoich współpracowników szuka przez godzinę jakiegoś rozporządzenia a potem nie wie co czyta, to ręce mi opadają. Poza tym w pracy chyba można pogadać (choćby w czasie śniadania)

mam tak samo

Czy mam tkwić w tej chorej pracy? Czy się zwolnić?

aale masz problem, ciesz sie, ze nie masz wielkich stresow i poiebanego szefa

tez tak mam, ale sie "rozladowuje" po pracy i tak juz tkwie ponad 5 lat... trzeba sie troche znieczulic na ludzká glupote i skoncentrowac na pracy pozdrawiam

Mam tak samo, już nie mogę, pracuję w biurze -średnia wieku 58 lat -moherowe berety.Ja ma 40 lat i doła, jak patrzę na te biurwy latajace do kościoła i pletące trzy po trzy. Ostatnio jedna myślała,że jak na pismie jest a/a to znaczy,że na kompie są te pisma zachowane bu bu bu

sorki plecące trzy po trzy

Niestety, ludzi w pracy nie można sobie wybrać. No chyba,że jest się szefem :D W mojej poprzedniej pracy, też była kicha z personelem. W prawdzie nie było to jakieś tepole, ale lizusy i plotkarze. Atmosfera była do dooopy :( Na szczęście już mnie to nie dotyczy :P

ja mam jak ty, autorko :) moja współpracowniczka (w moim wieku, 30 lat) nie potrafi zapisać na komputer zdjęcia ze strony internetowej, nie mówiąc o wyjustowaniu tekstu :) gdzie tam mówić o szukaniu rozporządzenia! zapomnij!

książek nie czyta nikt, bo to marnowanie czasu :)

kochanie, tak jest wszędzie. ktoś z kompetencjami zdarza sie rzadko, wokół tylko cwaniacy, karierowicze i wazeliniarze. ale nie wychylaj sie, zazwyczaj myślenie nie jest dobrze widziane, bo albo przełożeni czują sie zagrożeni, albo tak cie ustawia, że będziesz za nich zapier,alać a oni będą zbierać oklaski.

ja będę tkwić, bo dobrze płacą, po prostu robię swoje i idę do domu :) poza tym lubię swoją pracę w zasadzie, a oni mnie bawią, czasem tylko rece mi opadają D:

Fajnie wiedzieć,że nie tylko ja tak mam, najgorsze,że będę tu tkwic do końca życia. Jak rano idę do pracy - to uwierzcie mi- klnę pod nosem.Czuję,że się uwsteczniam, bo spedzam tam codziennie 8 godzin.

zarobki mam d**awe- niecałe dwa koła, ale w moim miasteczku to luksus, więc tkwię

ja zarabiam trochę więcej, ale jak na takie zad***e jak u mnie, jest ok :) a to czy się uwsteczniasz, zależy od ciebie, prawda? a do pewnych rzeczy przywykłam, np. co poniedziałek jest rozmowa o wczorajszej mszy D:D co głosił ksiądz i takie tam :)

U mnie w pracy jest podobnie, żenua totalna.Rozmowy o tym kto z kim jak i gdzie, a robota leży, tzn ja muszę to ogarniać, bo nikt inny nie daje niby rady