Jakaś nawiedzona mamuśka miała pretensje o mojego psa.

Trzeba byc tolerancyjnym z dwoch stron,a nie z jednej.A tu widac,ze tak wcale nie jest.Albo idziecie na calego w obronie czworonogow i ich wlascicieli albo mam i ich dzieci.Ja powiem tak -trzeba byc odpowiedzialnym wlascicielem zwierzaka tak samo jak wychowujacym i uczacym swoje dziecko rodzicem.

Akurat ja nie lubię psów ,ale nie przeszkadza mi jak pies leży sobie i jest grzeczny a ja siedzę obok ,nie boje sie psów kiedys były u nas w domu psy ,na ogół duże psy są wychowane ,posłuszne i mądre ale te małe kundle szczekające to czasami miałabym ochotę kopnąć w d**ę ,otóż byłam na domku i jadę na rowerze i siedzą państwo przed domem z kundlem i ten jak się nie zerwie jak nie zacznie bieg i szczekać ,normalnie w ryj tylko kopnąć -pana tego co ma d***e psa i nie nauczył go nic ,były też tam psy duże ,rasowe ,nie spojrzały nawet mądre psy ,mądrych panów mają ..Autorki pies też wydaje się byc wychowany i sama autorka również ,a taką mamuśkę drącą mordę objechała bym z góry na dół .Takie myślą nie wiem o czym ,żąda ciszy bo dziecko śpi a sama drze mordę ,nie wiem o co chodzi w takim zachowaniu ale na pewno nie o dobro dziecka .

Ludzie są o wiele bardziej agresywni niż psy. Rodzice którzy pozwalają swoim dzieciom głaskać lub - o matko - bić obce zwierzęta mają wyłączone myślenie i są głupi do bólu. Nie uczą swoich dzieci ostrożności i szacunku do zwierząt. Myślą, że im dzieciom WSZYSTKO wolno i nikt nie będzie miał nic przeciwko, gdyż "to są dzieci". Nie rozumiem takiego sposobu myślenia. Po prostu nie rozumiem. A co do tej matki, która wydarła się na autorkę, to cóż - są na świecie takie tępe, agresywne babska i trzeba do takich spokojnie - że to nie jest jej prywatna posiadłość, ale miejski park. Jeśli jej się towarzystwo psa nie podoba to niech sama ruszy kuper i sobie pójdzie.

"Tylko, ze porabani ludzie uwazaja, ze to cudowny pomysl, zeby gowniarz ugryzl psa w ucho , ciagnal za ogon itd. Czyz to nie sliczne?" - I tak niestety bywa. Dla niektórych dorosłych to śmieszne, że dzieci tak się bawią ze zwierzętami. A potem się dziwią, że dziecko pogryzione albo pies odważył się szczeknąć na ich dziecko. A ten przypadek z wrzeszczącą kobietą, cóż, ja nie przypominam sobie, żeby moja matka tak się zachowywała w parkach albo gdziekolwiek na ulicy. Być może szukała zaczepki, bo nie widzę zadnego powodu, dla którego mój spokojny (troszkę szczekający :D) pies miałby jej przeszkadzać. I dziwi mnie, że jest wiele takich matek, jak widać.

Poza tym, wiele ludzi traktuje zwierzęta (psy) jak zabawki. Mój pies wygląda na takiego misia, do którego można przytulić, ale nie lubi tego. Nie garnie się do przytulania, głaskania, nie wskakuje na kolana i nie liże wszystkich po twarzy. I wiele razy, jak zebierałam go np. na grilla, słyszałam, że po co ja go tu przyprowadziłam, skoro on się nawet bawić nie chce. I to nie tylko dzieci tak mówiły, ale dorosłe osoby.

Skąd ja to znam! Jak mój pies był szczeniakiem, to wyglądał jak mała, słodka kulka i wszystkie dzieci chciały się z nim bawić. Z łapami na niego, przytulać, całować, ściskać... ble. I to zwłaszcza dziewczynki., Zazwyczaj nie pozwalałam, bo pies uciekał od tych dzieciaków, to wiecie co mi te matki mówiły? Ze przecież to dzieci są i one chcą się z pieskiem pobawić, a ja co, na wybieg z psem wyszłam? Aż się we mnie gotowało. bo po pierwsze to moja własność, a po drugie to nienauczone dzieci mogły mu tylko coś zrobić.