Chyba się rozwiode

Wstyd w sensie, że często powtarzałam, że w końcu poznałam idealnego mężczyzne, że nie mam mu nic do zarzucenia, aż tu nagle okazałoby się, że rzeczywistość była inna. To raz, a dwa to wstyd mi, że w takim wieku zostanę rozwódkę, ale plus taki, ze nie mamy dzieci.

Niczego się nie wstydź. Pozory często mylą, a on właśnie sprawiał taki pozór, że jest idealny. Nie musisz się wstydzić. Naprawdę. A co do tego, że w tym wieku zostaniesz rozwódką - ludzie rozstają się nawet po 25 latach małżeństwa, bo stwierdzają po prostu, że to nie to, a Ty masz porządny powód. A po drugie: lepiej późno się uwolnić od toksycznego gościa aniżeli w ogóle, prawda? Lepiej teraz i później żyć szczęśliwie, czy żyć do końca życie z kimś, kogo tak naprawdę będziesz się bała? Z kimś, kto nie ma do Ciebie tak naprawdę szacunku? Widzisz, nie macie dzieci, czyli tu jest szczęście w nieszczęściu. I nie martw się tym, że nikogo nie znajdziesz, bo na pewno znajdziesz. 27 lat - młodziutka jeszcze jesteś! Ps: nawet kobiety z dziećmi znajdują sobie swoją miłość życia! Np. mój wujek pokochał kobietę, która jest bodajże w podobnym wieku jak Ty i ma dwójkę dzieci. Więc widzisz. :) Na miłość, tą PRAWDZIWĄ nie ma reguły!

Dzięki koralikowa za te słowa, jednak takie rady są pomocne, dużo mi wbiłaś do głowy. Najwyższy czas otworzyć oczy i uciekać póki nie jest za późno. Zapisałam sobie Twój email, jak już coś osiągnę to się odezwe.

Nie ma sprawy. Na razie nie dziękuj. Podziękujesz dopiero jak się uwolnisz! I pamiętaj, że tacy jak on się nigdy nie zmieniają, więc aby Ci nie przyszło wybaczać mu, gdy będzie obiecywał poprawę! Bądź silna!