Mąż nie pozwala mi wchodzić do pokoju...

Mieszkamy w małym domku 3 pokoje z kuchnią, łazienka i ganek. Jeden pokój dziecka, drugi nasza sypialnia, a trzeci salon. I właśnie do salonu nie możemy z dzieckiem wchodzić żeby mu nie robić bałaganu... Nawet jak tam wejdę i zetrę kurze czy zmyję podłogi to i tak robi mi wymowki,bo on sobie tam posprzątał. Jak wraca z pracy to pierwsze słowa to czy nie robiliśmy bałaganu w salonie. A jak zauważy że weszliśmy to ma pretensje. Już mnie to zaczyna męczyć i mam go powoli dość. On chodzi niby do psychologa ale ja nie widzę poprawy...

może trzeba zmienić psychologa na psychoterapeute i może psychiatrę? to nie ejst normalne. To waz dom, a ten wam zakazuje wchodzic do salonu? może do ubikacji niedługo zakaże wam wchodzić. Ja bym sobie na coś takiego nie pozwoliła i nie ulegała. Walczyła bym o swoje a jeżlei coś sie nie podoba to wynocha!

A dlaczego chodzi do psychologa ma manie czystosci ?ja bym.awantury ro ila.non stop heh i by nie wutrzymal.chyba ze to on robi i sie go boisz

a w sypialni, łazience i kuchni "bałagan" mu nie przeszkadza?

O kurcze ,ale dziwolagi chodza po swiecie.Autorko nie daj sie jak on moze zabronic Tobie i dziecku wchodzic do salonu przeciez ten salon jest tak samo Twoj jak i jego,ta sytuacja az smieszna sie wydaje,no ja w zyciu bym nie pozwolila na takie traktowanie.

Nie kumam co w tym zlego ze chce miec swoj azyl z dala od gderajacej baby i rozwrzeszczanego dziecka

Nie boję się go. Był u psychiatry ale ten skierował go do psychologa. Mąż ma nerwicę natręctw i wszystko musi mieć równo. Nawet te włosy na końcach dywanu. Teoretycznie to nie jest tak,że zabrania tylko mówi żebyśmy nie bałaganili. A jego zdaniem bałagan jest kiedy np poduszka na kanapie krzywo leży... on zamyka się w pokoju i godzinę wszystko gładzi :O Nie chcę się kłócić bo wiem że wtedy on robi się jeszcze bardziej pedantyczny...Ale sił mi już brak.

On do kuchni generalnie nie wchodzi-jedynie wynieść talerz czy kubek. W łazience nie da się zrobić bałaganu,bo wszystko jest w organizerach w szafkach-zresztą mamy 2 oddzielne, on w swojej układa a do mojej nie zagląda. Do pokoju dziecka też raczej się nie czepia choć widzę że go aż skręca czasem żeby ułożyć zabawki równo. A w sypialni też mamy oddzielne szafy, on składa pościel a do mojej szafy ubraniowej nie zagląda.

zadzialaj meoda szokowa. Rob rozpierduche w tym pokoju codziennie.. Jesli choroba sie zaostrzy I zacznie wpadac w szal - to znak ze lepiej sie od takiego wyprowadzic - bo lepiej na pewno nie bedzie!!!!!

jezu kobieto jak Ty to wytrzymujesz? ja lubię porządek, ale z takim facetem sama bym zeswirowała

ojjj strtaszna choroba. Radze zmienic psychologa na lepszego skoro nie ma do tej pory żadnych rezultatów. Czasem jednak z choroba sie nie wygra i dlatego jeżeli terapia nie rpzyniesie rezultatów radze sie zastanowić nad rozmowem bo i Ty i córka nie będziecie mili normalnego życia.

czy maz bierze leki? w leczeniu zaburzen obsesyjno kompulsywnych leki sa raczej niezbedne. jezeli nie bierze lepiej niech porozmawia o tym z psychiatra. psychoterapia i leki, samo nie przejdzie, tylko sie poglebi i zrujnuje zycie jemu i tobie

I TAK JEST PO SLUBIE ... w zdrowiu i CHOROBIE ... mąż ma chorobę i głupia baba nie potrafi tego zrozumieć!!! A babki z forum je jeszcze podpuszczają by się z nim kłóciła - idiotki! Polecam Wam pooglądać dokumenty o NERWICY NATRĘCTW lub poczytać o tej chorobie. Nie jest łatwo z tym walczyć!

Rozumiem Cię, moj m nie lubi jak gotuję bo nawet jak dokładnie posprzątam to i tak musi wszystko polerować i układać po swojemu. Nieraz doprowadza mnie tym do szału. Ale jeśli coś jest dla Ciebie niedopuszczalne to musisz się sprzeciwić, powiedzieć ze salon też jest Wasz i do niego wchodzić. Pozostaje mieć nadzieję że się przyzwyczai i odpuści. Spodziewam się teraz dziecka i boję się jak to będzie, pewnie nie jedną tego typu bitwę przyjdzie mi stoczyć.

Kiedyś było inaczej. Na początku układał tylko w swojej szafie wszystko w idealnie równą kostkę. Poza tym wszystko sprawdzał-przed snem robił obchod po całym domu i sprawdzał gaz, prąd, grzejniki-nawet latem. Ale od około 3 lat znacznie się pogorszyło. Wina pracy. Jak się poznaliśmy był szeregowym pracownikiem, potem dostał stanowisko kierownicze w swoim dziale, a 3 lata temu został mianowany na zastępcę dyrektora całej firmy i stres go zjada. Już mu proponowałam żeby zrezygnował,ale on chce postawić większy dom,a nie chce brac kredytu. Poza tym jak odejdzie z tego stanowiska to równie dobrze mogą go całkiem zwolnić. A ja mam już dość tego ciągłego pytania i kontrolowania.

Robić mu na złość nie zamierzam. Odejść też nie planuję,bo go kocham. Mam już po prostu dość takiego pytania i pretensji i jego zamykania się na godzinę w salonie i układania wszystkiego po raz setny. Leków nie bierze. To 3 psycholog do którego chodzi. Terapię ma w cyklach 2h co 2tygodnie. Obecnie mija pół roku od 1 wizyty i efektów brak. Staram się go wyciągnąć na jogę może to go odpręży,ale na razie się stawia. Mi joga i zumba pomagają bo bym chyba też wpadła w nerwicę.

to naprawdę skomplikowane zaburzenie. Sama borykam się z czymś podobnym. Wydaje mi się że jednak powinnaś udać się z mężem do psychiatry. Powinien dostać leki. Terapia u psychologa powinna być czymś wspomagającym, ale bez leków nie dacie rady tego opanować. I wydaje mi się, że lepiej jakby mąż chodził raz w tygodniu po godzinie. Wtedy łatwiej utrzymać efekty terapii. Bo pod koniec drugiego tygodnia mąż już niewiele pamięta ze spotkania. A do lekarza psychiatry idź z nim, bo często chory nie do końca mówi prawdę lekarzowi, bo sam nei zdaje sobie sprawy w jakim jest stanie. Wytrwałości życzę. W dzisiejszych czasach mało kto nie ma jakiś zaburzeń psychicznych. Dobrze że twój mąż ma taką fajną żonę.

Kochana, joga to okultyzm, więc nie pomaga; a, jeśli stwarza pozory pomocy, to w konsekswencji może prowadzić do opętań bądź zniewoleń, a, co za tym idzie zaburzeń psychicznych i chorób fizycznych.

powtórzę to co powiedziały poprzedniczki, bez leków się nie obejdzie psychoterapia powinna iść w parze z leczeniem farmakologicznym,dziwne,że żaden z trzech terapeutów o tym nie wspomniał, skoro ten psychiatra nie pomógł to niech idzie do innego

Zresztą, nawet ta Twoja joga i zumba mogą powodować pogorszenie u męża-otwierasz swoje serce, a przez nie drzwi Twojej rodziny na działani złych duchów i do choroby może dochodzić zniewolenie, które ją pogłębia.

żeby mój tak sprzątał. dbałabym o równość ułożenia poduszek i frędzelków przy dywanie...

tylko psychiatra.niech go ustawi porzadnie na lekach.pracuje w oddziale psychiatrii i u nas jeden pacjent miała tką nerwicę natrectw,że nie mógł przekroczyc progu ,kiwał sie przed nim 5 godzin.dziewczyny-od facetów ,kórzy mają zab.psych.z daleka!!!!!!za duzo widziałam.

Ludzie czy Wy wiecie na czym polega komercyjna joga? To ćwiczenia relaksacyjne połączone z muzyką wyciszającą. To żadne joggińskie czary mary, po prostu grupa ludzi siada na matach przy muzyce i się lekko wygina... Super sprawa! Co do męża-oczywiście,że da się bez leków!!!!!! Obecnie nastąpiła intensyfikacja objawów ale na małej powierzchni. Mąż swoją obsesję umieścił w przestrzeni,zamknął w tym salonie. Dzięki temu gdzie indziej potrafi funkcjonować. Sądzę że to wynik terapii. Mój mąż zmaga się z podobnym problemem-tyle że on musi układać rzeczy kolorami... Jego psycholog mu zalecił znalezienie jakiegoś hobby aby odciągnąć myśli od natręctwa. Mąż wziął się za grę w golfa i w squasha. Wysiłkowe zajęcie pomaga rozładować napięcie i zmniejsza poziom agresji. Twój niech też spróbuje czegoś-nie koniecznie jogę,skoro nie chce. On na tych zajęciach musi odpoczywać a nie się męczyć. Mój szef w ramach terapii chodzi na zajęcia z garncarstwa i co i rusz uszczęśliwia nas swoimi arcydziełami.

luiza tobie proponuję udanie się do psychiatry i to jak najszybciej

luiza a co ma zumba do okultyzmu?????no joga to rozumiem,ale zumba??

Zumba jak każdy taniec ma korzenie w piekle. To potrząsanie i podrygiwanie spoconych ciał oddające cześć bożkowi na płycie to czysty okultyzm :D Dziewczyny chodzę na jogę od 6lat-polecenie ortopedy jako forma lekkiej pseudo rehabilitacji i nikt nigdy na tych zajęciach nie znikał w sens duchowości i głębię procesów wewnętrznych. Cała rozmowa polega na tym że trener każe się rozluźnić i przyjąć odpowiednią pozycję,więc nie ma to nic wspólnego z okultyzmem.

Niezależnie od tego, czy się w to wnika, czy nie-w jodze podobnie jak np. w karate każdy gest jest poświęcony wschodniemu bóstwu. Także nie ma czegoś takiego jak zabawa w jogę. Zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie-otwierasz się na złe duchy i ich działanie w Twoim życiu. Nieważne, czy chodzisz na jogę w Indiach, czy w Ameryce-ważne są korzenie. Tak samo, jak ktoś pali kadzidełka indyjskie: mówi, że tylko dla zapachu, a w rzeczywistości każde z nich jest poświęcone konkretnemu bóstwu.

luiza współczuje choroby psychicznej- serio

może mąż ma rację? jesteś pewna, żeś taka czyścioszk? a bachorek? może mąż chce mieć azyl czystości dla siebie?

Słuchajcie, taka joga jest naprawdę niebezpieczna nawet, jeśli nie od razu to widać. A, jeśli w domu są zaburzenia psychiczne jak u autorki, to jest to wyraźny sygnał, żeby się wyrzec wszelkiego okultyzmu.