przeznaczenie, własny wybór, a może ślepy los? w co wierzycie?

widzisz Robson, to jest tak, że większośc ludzi mówi, że ma pod górkę. I pani kasjerka i brzydki chłopak i miss wakacji i facet z milionowymi obrotami. Tacy już jesteśmy.

Wszyscy jesteśmy w dużej mierze zależni od otoczenia, bo to otoczenie kreuje sytuacje z którymi się spotykamy. Z tym po prostu trzeba sobie radzić.

ja raczej jestem znudzony i znużony tą rzeczywistościa to wszystko jest takie mdłe i przewidywalne, ludzie mnie męczą, ich obecność i widok, zaklamanie po prostu nie podoba mi sie tutaj i dlatego najchetniej bym to zakonczył

kiedy byłem młodszy to paradoksalnie własnie złudzenia dawały mi radość, ale z wiekiem dostrzegasz ze tkwisz w szambie

Robson, to mamy podobnie. Z tą różnicą, że postanowiłam olewać ludzi i żyć sobie po prostu dla siebie. Szukać szczęścia w sobie. Nie mogę zmienić ludzi, mogę zmienić swoje myslenie.

Można też zaakceptować ludzi takimi jacy są. Nie są w końcu tacy najgorsi, większość całkiem podobna do nas.

no ja tez olewam ale siła rzeczy sie kontaktuje z ludzmi bo musze zyc w społeczenstwie zeby przezyc

nie czuję miłosci do ludzi a niby powinienem

wszyscy bez wyjątku mamy pod górkę, kwestia umiejętności jak sie na nią wspinamy, To życie nie służy wyłącznie szczęściu, ale przede wszystkim nauce od tego zależy jak zdamy i czy zdamy z tego szkolenia egzamin

Moorland, są podobni, ale sa też ludzie okrutni, zadający cierpienie innym. Ostatnio jak wychodzę z domu to nie rozglądam się na boki, nie chcę z nikim gadać, nie chcę by ktoś mnie zaczepiał, gadał, nienawidzę mężczyzn. Staję się aspołeczna chyba.

i tez nie bede miał dzieci bo po co maja sie meczyc skoro mi sie tu nie podoba zabawne jak kilkanascie lat zmienia człowieka, jako nastolatek zupełnie inaczej widziałem ten swiat, wszystko było taka zagadką, dawalo radosc moze to tylko hormony zmieniały ten obraz rzeczywistosci albo te zludzenia

No są, ale właściwie każdy przejawia co jakiś czas zachowanie które można określić okrutnym. Wszyscy bywamy źli, mściwi i niesprawiedliwi. Bywamy też uprzejmi, pomocni i troskliwi. Warto patrzeć na obie strony medalu.

Robson to się nazywa dojrzewanie. W pewnym momencie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że życie to nie reklama chipsów. Trzeba brać życie za rogi, bo inaczej nas nimi porani. Moorland, dlatego jeszcze na tym świecie jestem. Jakaś część mnie jeszcze chyba wierzy w ludzi. Musze ją tylko na nowo odkryć.

gdyby tak umrzec i zaczac wszystko od nowa, spotkac jako nastolatek jakas piekna dziewczyne która by mnie pokochała, to by było cos

Życie może nie jest kolorowe, ale mnie jakoś nie bolało zdanie sobie z tego sprawy. To jedyne życie jakie mamy, więc warto je wykorzystać i zbierać dobre wspomnienia.

ja tam wierze w reinkarnacje

A mnie czasem życie boli. I jest to raczej irracjonalne, bo nie powinno. Jestem zbyt wrażliwa na te brutalne czasy.

Przeznaczenie jest czymś realnym. Bowiem czytamy: "I oddadzą mu pokłon wszyscy mieszkańcy ziemi, każdy, którego imię nie jest od założenia świata zapisane w księdze żywota Baranka, który został zabity." Obj:13:8 Dalej czytamy: "I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach." Obj 20:12 A więc to, że czyjeś imię jest zapisane od założenia świata, w księdze żywota, oznacza, że jest z góry określone, że ten ktoś się urodzi. Aby mógł się urodzić, jego rodzice muszą się spotkać. Proste...

czasy nie sa brutalne tylko ludzie to swinie

Hmmm, ciekawe tłumaczenie..... Dało mi do myślenia.

w historii bywały brutalniejsze okresy, teraz nie jest wcale tak źle :)

U mnie było dziwnie. Przez pewien czas następowały pewne zdarzenia i ich konsekwencje. I z biegiem czasu coraz wyraźniej było widać, że wszystko układa się w logiczną całość. Trudno to wyjaśnić nie podając przykładów, ale nie chcę pisać szczegółów. Czasem miałam wrażenie, że wszystko ma jakiś swój sens, jakiś ciąg, który w zasadzie ciężko jest wyjaśnić, ale jest widoczny gołym okiem. W sumie nie wiem w co wierzę. Myślę jednak, że na najważniejsze rzeczy w życiu nie mamy żadnego wpływu.

Æðelgast, czyli nie ma czegoś takiego jak zły wybór partnera życioweo? Muszę spotkać tę właśnie osobę, by powstać mogła ta, która jest przeznaczona od wieków do życia na ziemi? Czyli właściwie kazdy wybór jakiego dokonam jest dobry, bo powstanie ktoś, komu było to przeznaczone.

Æðelgast nie o takie przeznaczenie chodzi po 1 czy nasze imię jest zapisane w księdze życia zależy od tego jak z niego korzystamy, Bóg daje każdemu możliwość, ale nie każdy chce z niej skorzystać w przeciwnym wypadku życie większości nie miało by najmniejszego sensu ani też przestrzeganie Bożych zasad

Moorland, masz rację, źle napisałam. Teraz mamy chyba za dobrze. Robson ma rację, to niektórzy ludzie są świniami.

brakuje mi tutaj jakiejs ingerencji, namacalnego dotyku anioła to by było cos wtedy uwierze na pewno :)

Jest napisane wyraźnie "od założenia świata". A więc na długo przed narodzeniem

wiele dzieci umiera juz w wieku kilku lat na straszne choroby, nowotwory itp., wiec wybór zyciowego partnera nie moze byc sensem zycia

Æðelgast, czy o tym też mówi Psalm 139? http://www.nonpossumus.pl/ps/Ps/139.php

Robson, raczej chodziło mi o to, że każdy człowiek jest myślą Boga, ja Ty dziecko niepełnosprawne. A powstał dlatego, że kiedyś nasi rodzice się spotkali.