Prawie każdy znajomy mnie czymś wkurza albo zawodzi.

Też tak macie?

tak, po czasie z nich wychodzi jacy naprawde sa

mialam tak samo i zerwalam wszystkie kontakty z takimi przyjaciółmi... teraz mam 1 prawdziwa przyjaciółkę - jest idealna - nigdy mnie nie zawiodła, zawsze moge na nia liczyc, uwielbiam ją:)

A gdzie poznałaś tę prawdziwą? U mnie te zawody dotyczą tego, że ktoś próbuje mną rządzić lub unika mnie :O

Poznałam ją w pracy. Ja jestem idealistką, u poprzednich kolezanek denerwowało mnie wszystko:/ nawet zwykły brak punktualności. Uwazam swoja przyjaciolke za najcudowaniejsza kobiete na swiecie, jest piekna, madra i zawsze pomocna.

ja mam dokładnie to samo, zaczynam sie martwić że coś ze mną nie tak, jak tak dalej pójdzie to moje życie towarzyskie przestaniew istnieć zupełnie, marze o prawdziwym przyjacielu lub przyjaciółce, żeby mieć z kim pogadać i pośmiać, mam przyjaciela w mężu ale przecież trzeba też mieć kontakty z innymi ludźmi, choćby dla zdrowia psychicznego :(

ja tez niestety tak mam....... mam 32 lata i wczesniej nie bylam jakas super towarzyska, ale zawsze mialam jakies przyjaciolki + paru znajomych teraz powoli staje sie odludkiem unikam ludzi mecza mnie nie lubie ich wscibkich pytan, pouczania

lata, ludzie po prostu mnie w*******ą i nic na to nie poradzę... jak kogoś bliżej poznam okazuje się debilem albo kimś zupełnie innym niż myślałam. Utrzymuje tylko powierzchowne kontakty z ludźmi,nawet z przyjaciółką ze szkoły się pokłóciłam, bo ona nigdy nie miała dla mnie czasu.

To witam w klubie, też jestem w podobnym wieku i też jedna nie ma dla mnie czasu, a nie studiuje, pracę ma chyba na 1/4 etatu.

mnie ludzie doprowadzaja do szału. są niesłowni, nie myślą, zachowują się często jak hołota, myślą tylko jak sobie zrobic dobrze i w ogóle.

ja wcześniej pracowałam w wiekszym gronie ludzi i tam miałam troche koleżanek, teraz pracuje w miejscu gdzie kontakt mam tylko z kilkoma osobami, reszta to klienci, a tamtych osób już nie widuje bo i w innym mieście praca, no i chyba dlatego bardziej odczuwam brak towarzystwa, rozmów, mąż i rodzina przecież to nie wszystko. Z drugiej strony pare kontaktów urwało sie troche z mojej winy ale to dlatego właśnie, że pewnych zachowań nie mogłam znieść i denerwowały mnie strasznie. Teraz mam święty spokój ale z kolei czasem czuje sie samotna