przeczytajcie

"nie chce zebys dotykala mnie tymi paluchami" "sama siebie przytulaj" "nigdy tego nie lubilem" rodzina?mamy roczne dziecko

zdarza się, nie Ty pierwsza i nie ostatnia...głowa do góry. Nie dotykaj go, nie proś o uczucia...skup się na sobie i dziecku. Daj mi radość, daj też sobie radosć. A jego póki co ignoruj po prostu. Nie krzycz, nie płacz, traktuj po prostu jak powietrze. Teraz tak mówi, z jakiegoś konkretnego powodu? PRoblemy w pracy, ze zdrowiem? czy tak zawsze miał...?

daj MU radość..nie MI :) oczywiście........

coz pojawilo sie dziecko-chciane,planowane, ale tez i problemy. malo pieniedzy, jego zal za domem z rodzicami, moj zal za bylym zyciem i tak sobie jestesmy niwiadomo po co.

czyli frustracja....życie z dzieckiem tak wygląda, że ludzie się wkurzają, tylko od ich dobrej woli zależy czy przejdą ten pierwszy trudny okres przystosowawczy i będzie ok.... rozpamiętujecie razem przeszłośc, to głowny błąd, zamiast skupić się na radości z wychowywania dziecka, które chcieliście. Postraj sie choć Ty...jego zostaw, sobie poradzi albo nie..zrozumie może, albo nie...wtedy ewentualnie dołączy do was.

zostaw, w sensie nie martwienia sie o nieog, bo oczywiscie nie zostaw w sensie wyprowadzki.....

Przytule "juz?to teraz odsun sie bo piecyk jestes" Ale to dlatego,ze nie znosi goraca,robi mu sie slabo. Ale przytula i daje znac ze kocha. Porozmawiajcie co wam na duszy lezy. Nie pozwol by problemy was od siebie oddalily. Rozmowa moze duzo zdzialac. Jak zarzucisz focha,nie bedziesz sie przytulac,dotykac,odzywac totylko wg.mnie zwiazku zaszkodzisz. Jak miedzy nami jest zle to nie popuszczam,zmuszam go do rozmowy,rzeczowej,wyciagam co sie da,szukam przyczyny, pomagam znalezc rozwiazanie. Ostatnio przez prace byl bardo przygnebiony,chcialam go do psychologa wyslac,bo sobie nie radzil. Ale udalo sie bez,przynajmniej na jakis czas.

wszedzie takjest. przepychnki co kto ma zrobic. moja praca w domu niezauwazona.