Jak wygląda pozątkujący stary kawaler:

Obraz jak z kafe. Zaczyna się tak, ma 20 lat i nie ma dziewczyny, pisze o tym na takim forum jak to. Zdesperowany, odtrącony ogólnie zero powodzenia. Koleżanki mówią mu, że na pewno kogoś znajdzie, po czym idą się bzykać ze swoimi chłopakami :) Mijają lata, taki chłopak kończy studia - rówieśnicy się żenią a on anie trzymał nawet dziewczyny za rękę. Frustracja narasta - nadal słyszy tylko że ma czas, jest młody i że na pewno znajdzie - zupełnie jakby parę lat dawało to coś magicznego jemu czego wcześniej nie miał, a co przyciąga dziewczyny jak miód pszczoły. Po jakimś czasie i wielu nastu koszach od dziewczyn zaprzestaje prób. Każda kolejna odmowa łączy się z wewnętrznym , skrzętnie tajonym bólem. Pojawia się rezygnacja i pewien spokój - zapomina o sprawie. Oczywiście co pół roku rana się otwiera bo oczywiście ktoś mu się spodobał. Niestety szybko okazuje się że ktoś już tą dziewczynę zapina przez pół nocy. Mija wiek - 30 lat. Koledzy mają rodziny on zostaje sam, nie ma już z kim iść na piwo. Dziwaczeje, staje się odludkiem. Omijać takiego szerokim łukiem. Taka jest geneza starego kawalera wg relacji naocznych przewspaniałego portalu KAFE :P

Do d**y z taką analizą. Nie ma nic złego w byciu "starym kawalerem". Brak wrzeszczących dzieciaków, brak wydatków, brak teściów, a co najważniejsze brak "dwulicówki". Żyć, nie umierać...:p Poza tym ja jestem początkującym "starym kawalerem" i to ja odrzuciłem parę dziewczyn, a nie one mnie. A odrzucony zostałem tylko raz, przez swoją głupotę (wydało się, że o niej pisałem na kafe)...

Z takim "odrzutem i powodzeniem" nie zostaje się samemu w tym wieku ;)

To miej kogoś :P Ciekawy opis tego kawalera. :) Mogę pomóc w znalezieniu tej jedynej :)

Chciałbym żeby jeszcze się bohaterzy wątku wypowiedzieli w sprawie swoich relacji z rodzicami jakie one były?

Chyba nie za dobre. Matka traktująca syna jak dziecko, a ojciec chłodny, stosujący kary cielesne.

Normalne, czyli jakie? Co się mieści w granicach normalności?