Uniosłem się dumą

Poznaliśmy się w sumie przypadkiem, ot jeden dzień potoczył się inaczej niż miał. Ot przypadkiem poszliśmy razem w przypadkowe miejsce i przegadaliśmy całą noc. I tak przypadek stał się regułą. Ciągle razem. Tak lekko mi się żyło, budziłem się z uśmiechem na twarzy bo wiedziałem, że gdzieś tam ona jest, pewnie sobie śpi lub pije kawę. Nigdy przenigdy nie wierzyłem w chemię, wymyślne przyciąganie czy magię. A z nią każda sekunda była magiczna, nie do opisania. Wspominam teraz jej ciepłe oczy, jej dłonie gdy kładła je na moich policzkach, jej oddech na swoich wargach, jak mi szeptała na ucho tuląc się do mnie. Najszczęśliwszy moment mojego życia to ten, gdy tuląc ją śmiała się w moich ramionach. Teraz mijamy się na ulicy i nawet nie patrzy w moją stronę. Mijam ją chłodno, a wnętrze krzyczy, w gardle mnie ściska. Odchodzę krok za krokiem coraz dalej, od tego co było mym największym szczęściem. Wściekam się jak głupiec, że nie stać mnie na to by ją na siłę przyciągnąć do siebie i zamknąć w ramionach i znowu poczuć jej perfumy, otrzeć twarz o jej włosy, powiedzieć, że już dobrze, bo jest blisko. Już nigdy nie będę taki sam, wmawiam sobie, że to nic takiego, że ludzie od siebie odchodzą, że minie kolejny rok czy dwa, a wypłowieje to wspomnienie ciepła na sercu, że zapiję łeb z kumplami i wszystko wróci do normy, że jak nie ta to inna. Przytulam inną, a potem następną i nic nie czuję, jakby ktoś mi serce amputował, jakby wyrwał z mózgu ośrodek odpowiedzialny za emocje. To co się ze mną dzieje ociera się już o szaleństwo, zwariowałem na jej punkcie, ale to już nigdy nie wróci, pewnie wyjdzie za innego, już mnie nigdy nie pocałuje. Beczę jak baba i nie umiem złapać oddechu, byłem głupi, a to wszystko moja wina bo...

bo?

kazdy facet to dziecko sfochane

Szkoda że to nie o mnie :( Pozdrawiam

juz sie zlatują desperatki :D

wzruszylabym sie ale tusz jest za drogi.. pisz harlequiny

Uwierzcie mi drogie kobity, jak ja bym chciał żeby to był harlekin, śmiałem się z kolegów, że płaczą jak c**y za babami, że przeżywają jakieś melodramaty, ja nie jestem (byłem) nawet kochliwy, inne sprawy były mi w głowie.Najpiękniejsze chwile w moim życiu, a wolałbym cofnąć czas by ich nie było.

Żal mi, że tak się męczysz. Ale wyjścia masz tylko dwa: przestać jęczeć, ogarnąć się i o niej zapomnieć, albo schować godność w buty, iść i na kolanach prosić o drugą szansę. Sam musisz zdecydować co bardziej Ci pasuje.

Cóż,przeżyjesz.Życie jest cholernie ciężkie hartuj się.By być twardym jak bruk.

No ale powiedz chociaz czym zawiniles ze to twoja wina?? Postaram ci sie pomoc. Wiesz u mnie jest tak ze nie jestem juz z Nim ponad rok nic do zadnego niepotrafie Poczuc to samo uczucie o ktorym ty piszesz ..wiem Ze nikogo niepokocham tak jak jego. I wIem tez ze gdyby sie do mnie odezwal teraz to odrazu bym wrocila do niego. Choc takze zerwalam z nim z Jego winy. Ale . Minelo wystarczajaco duzo czasu ze nieboli mnie to tak jak kiedys..teraz duzo bardziej boli brak Jego.. Przytulenie..tak..to by wystarczylo bym na nowo go nieodstepowala na krok .

baby to masz w nosie kolego drogi.

to nie żenisz się z kobietą!

napisz co zrobiles, warto to naprawić bo będziesz zalowac,