Powaznie nie mam nikogo

Zrozumiałam że na serio jestem sama. CAŁKIEM sama. Rozumiecie? Myślałam, że chociaż mam resztkę rodzinki w postaci dwoch osob.. Ale chooj. Okazało się, że jestem tylko dodatkiem. Że jestem tylko jakimś powalonym łącznikiem .. Potrzebna jestem do zrobienia czegoś.. Załosne to wsszystko. Coraz więcej rozumiem. Im więcej rozumiem, pojmuje tym więcej tracę złudzeń. Muszę stąd uciec.

Wspolczuje.

krzyz na droge

A jeszcze gorsze jest to, że nie wiem czy gdzies TAM mi się uda.. :(

Przestan sie nad soba rozczulac. Nie uciekniesz od siebie.

Nie rozczulam się, po prostu mam dosyć.. Nie uciekne od siebie mówisz.. To co mam zrobić? Tu nic już nie zbuduje a gdzieś coś musze, ale czy da radę? Czy to się uda..?

:(