Ksiąze się obudzil

i z przestrachem na swiat przez rozcapierzone palce zerka. Z przestrachu wielkie łzy roni i nie rozumie na czym ten świat stoi

A z boku cicha muzyczka sączy się... ciemność blask świecy na strzępy rozrywa, na ścianach w chowanego cieniami grający...

rozumi rozumi tylko ot rozumienia nikt jeszcze nie wyleczył cofki ;)

Z wolna do ust stary kielich unosi, wina napić się chciałby, lecz w niwecz wszystko obraca przekleństwo przeklęte.

a tu nici, nawet starej żaby do odczarowania!

Nie ma Żabki, ale ja jestem. Mnie też można pocałować :P wtedy zamienię się w Twoją księżniczkę :)

...lecz oto nadchodzi, ciężkimi obcasami stukając i u progu komnaty staje, choć płaszcz mokry i ciężki jeszcze przyodziany lecz niebawem zezuty ostanie ...

i zezem na nagosc spojrzawszy z przerazenia krzykiem przestrzen na strzepy rozrywa i w te pedy ucieka, ksiaze rozedgrany

co tchu ledwo dycha przez trawy, krzaki i tatarki

kapcie w błocie ostawiwszy na bosaka dyma, sliną brodę zrosiwszy, wzrokiem błędnym wilki straszy...

byle dalej, byle dalej przez mokradła i knieje, bo stara szkapę dopadł co siedem dni i nocy siedem bez wytchnienia gnała

i gonil tak, gonil do utraty tchu, az do jamy wielkiej wpadl...

a jak wpadł, tak się nie ruszył , jeno padł jak stał i leżał jakoby tydzień w pysku nic nie miał...

jedynym jego towarzyszem przez ten tydzien caly byl pajak ogromny o bialym odwloku, ktory wilgocia lapek gorac czola mu chlodzil i do zycia na powrot do przywiodl

Książę się obudził pieluszki pobrudził ale już stara niania dziarsko sukmane przydeptując drepce i księcia pod pachami łechce :D

to dobrze ze nie był jadowity jakby co

pająk jego przyjacielem i ostoją a przyjazn ich po wsze czasy niezłomna bo on go w jego opuszczeniu wspiera

więc ożywiony , z agonii powstawszy, wdzięczny pająkowi za cud ocalenia , odwłok biały z wdzięczności obiecał mu pielęgnować na cały czas pobytu w głębokościach jamy...

I gdy razem przebywali góry lasy , morza ...a odwłok jego biały i lśniący kroplami deszczu zroszony był jak latarnia morska w czasie burz ognistych jedynym światełkiem w ciemnościach

przyjaźń tak

a ja, biedna niewiasta, wątku tegoż autorka, przyznaję... medykamentyków dnia dzisiejszego nie zazyłam, toteż p******ę trzy po trzy na kafe...

Ksiaze pająka wiernością ujęty, nad nim się pochylił, całus siarczysty na odwłoku złożywszy... I cud się stał...

odwłok się wykruszył i od pocałunku odpadł i wniwecz się obócił a na jego miejsce ...

przemyśliwszy sobie wszystko, dodam, iż medyczne produkty, psychotropami przez plebs zwane, zażywać muszę co pełnię księżyca, gdyź bez nich widuję pająki i ich białe odwłoki oraz piszczę na widok brukselki

Autorko pisać to ty nie potrafisz

nosz ! pająk bez odwłoku i cała akcja w maliny poszła :D jeno mu się nóżki i czułki ostały niebodze :D

.. trzy nowe nastały co świeciły jaśniej niźli księżyc w pełni... a pająk mutant oczyska wielkie wywalił

na księcia spojrzał i przez zęby wysączył: w com ja się wpakował.

trzy odwłokowy gigant zanurzył odwłok pierwszy w zagłębionej jamie i zatrzęsła się ziemia a odwłok drugi spenetrował jaskinię ciemną i zatrzęsła się ziemia po raz wtóry a trzeci odwłok mlaśnięciem potężnym i gromowładnym mlasnął i tak właśnie .... wypiętrzyły się Alpy

po czym rozłożył czułki i nóżki co mu się ostały i trójwymiarowy odwłok pociągnąwszy za sobą oddalił się i znikł w mrokach