Uciekam od frustratow

nie wiem czy dobrze ale niedobrze mi sie robi jak slyszeciagle narzekanie u ludzi bez powodu i powoli ograniczam kontakty, zakonczylam pewna znajomosc z kolezanka, znalam ja dlugie lata,ale zrobila sie zrzedliwa, obgadywala tylko cudze dzieci, matki i wszystkich znajomych, gadala kazdemu na kazdego, w koncu takze naplotkowala na mnie, skad to sie bierze,zlosc do calego swiata, pomimo ze ludzie maja naprawde fajne zycie i stac ich na to o czym ja moge pomarzyc, niecierpie sfrustrowanych ludzi ktorzy niepracuja i jedyne co robia to narzekaja na wszystkich dookola

Też już unikam takich ludzi ...Jestem wrażliwa i po każdym takim spotkaniu czułam się jakbym czołg pod górkę pchała ...

Jak mnie męczą tacy ludzie.Niestety nie mogę uciec,bo z takimi pracuję :(.Wracam ciężko zmęczona psychicznie.

tez mam takich w pracy, ale staram sie rozmawiac tylko na tematy zawodowe, po pracy nie utrzymuje kontaktow z takimi ludzmi i tez urwalam kontakt z 2 kolezankami,widuje je raz w roku hihi z czgeo jeste mega zadowolona, zaczelam wybierac swoje grono znajomych bardziej szczegolowo co moze jest chamskie ale uwazam ze zycie jest za krotkie zeby sie meczyc z kolezankami ktore obrabiaja ci tylek jak jestem w ciazy, a potem plotkuja na moje dzieci

pracuje w banku w dziale rachunkowosci, pracuje ze mna 7 kobiet, przez 8 godz wysluc***e tylko narzekania i plotkowania, panie sa bez wyksztalcenia,nie interesuja sie niczym, szukam czegos bo zwariuje wkrotce