przeczytajcie to co sądzicie

Umarłem wraz z jej odejściem. Nie żyję już. Nie oddycham. Klatka piersiowa się unosi. Co to znaczy? Że jednak przetrwałem ten cios. Moja kruszynka, taka mała, delikatna. Wiedźma. Jak to zrobiła? Jak? Dorwę ją i zabiję. A potem scałuję z jej ciała mój ból. Nie, nie mogę, bo już nigdy nie zobaczyłbym jej uśmiechu, jej łez, jej tańca. Bez ruchu jej ciało już nie należałoby do mnie. Odebrałby mi je ten z góry. Nie pora jeszcze na to. Odejdziemy razem po wielu latach spędzonych na miłości. Jak mogła mi to zrobić? Ma piękna. Przecież okazywałem jej przywiązanie na każdym kroku, każdego dnia była najbliższa memu sercu. Nie poddam się. Nigdy. To dlatego tak mnie całowała, dlatego była taka czuła i potulna. Intrygantka. Dwulicowa. Głupiec, straciłem rozum, zdolność racjonalnego myślenia, oceny sytuacji, wzrok i słuch. Wszystko mi odebrała. Serce. Ból nie do zniesienia. Wnętrzności rozdzierają się na kawałki. Płacz. I wrzask. No love without freedom. Nigdy nie dam jej wolności. Już teraz nigdy jej nie zaufam. Będę kontrolował. Sprawdzał. Karał za najdrobniejsze przewinienie. Dopiero teraz zobaczy, z kim ma do czynienia. Moja piękna. Moja kochana.