Rozstalam sie z facetem i nie wiem jak sobie poradzic

5 lat razem, zareczyny i wszystko na marne. Czuje sie jakbym przegrala totalnie zycie, myslalam, ze to ten jedyny, ze jestemy dla siebie wyjatkowi, ze mnie kocha. Ja niestety wciaz go kocham, ale wiem, ze razem byc nie mozemy. Najgorsze, ze jestem teraz za granica sama totalnie i jedyne co mnie trzymalo to to, ze mam jego, ze jestesmy razem. W dodatku jestem juz stara i nie mam nawet odrobiny checi zaczynac od poczatku z kimkolwiek, zreszta z kim? Nikogo nie poznaje, nie mam szans nawet na to. Tak bardzo przeraza mnie zycie w samotnosci, a zarazem mysl o zwiazku nowym przyprawia mnie o mdlosci. Tyle lat bylam z jednym, poswiecilam mu tak wiele, a teraz czuje sie jak nic nie warta szmata. Poczucie wartosci spadlo mi ponizej zera. Nie wiem jak sie pozbierac, jak znow aczac myslec optymistycznie. Nie wierze w to, ze czas leczy rany, ze z czasem bedzie dobrze- to slowa chyba dla glupich, bo ja wiem doskonale, ze tej rany czas nie wyleczy, a dobrze to bedzie jemu z pewnoscia, a nie mi. Ja zmarnowalam sobie zycie i stracilam wszystko, bo jedyne co mnie trzymalo to uczucie do niego i to, ze mnie kocha. A okazalo sie zupelnie inaczej.

facet to nie CALE zycie, a jego strata to nie koniec swiata... i nie uzalaj sie nad soba bo ludzie sie rozchodza po 20 latach razem i jakas potrafia ulozyc sobie zycie na nowo... teraz tak myslisz, przejdzie Ci... zakochasz sie znowu szybciej niz myslisz

nie jęcz mam 25 lat i nigdy nie byłam z facetem. a ty marudzisz zawsze sama

ale dla mnie to bylo cale zycie, bo chcialam normalnie zyc, miec rodzine, a teraz to moge sobie pomarzyc. I nie, nie zakocham sie na pewno. Juz raz sie rozstalismy na kilka miesiecy i tez mi wsyzscy mowili, ze zakocham sie, zapomne itd. I nic takiego sie nie stalo, nie poznalam nikogo jakos przez tamten okres, a bylam mlodsza i nawet chcialam wiec nie wierze, ze teraz sie uda. Zreszta stracilam juz nadzieje na normalny zwiazek, widocznie ze mna cos jest nie tak skoro musze byc sama.

skoro nie bylas z zadnym to sie ciesz, przynajmniej nie wiesz jak to jest i nie musisz cierpiec po rozstaniu. Juz wolalabym byc samotna przez te wszystkie lata niz przechodzic to co teraz.

wiem co czujesz. ja co prawda jestem z chłopakiem, ale chcę się rozstać i boję się samotności. czuję że już nie będzie tak samo, że juz nie będę tak szczęśliwa, dlatego nie potrafię się z nim rozstać. męczę się mimo, że to nie jest przyjemne ani nic mi nie da.

powiedz dlaczego uwazasz, ze nie mozecie byc razem ? wczoraj też zerwał ze mną chłopak mowiac,ze mnie kocha ale nie mozemy byc razem ? co masz przez to na mysli ?? dlaczego ? to tak boli......

z takim nastawieniem to najlepiej sie powies juz teraz - po co sie meczyc skoro ty WIESZ, ZE NIE I C**J... twoj wybor...

gdybym ja sie meczyla to bym sie rozstala, ale ja bylam szczesliwa i dlatego tak bardzo mnie boli to, ze musialam to zakonczyc. i to w dodatku w taki okropny sposob, bo w klotni i przez telefon. Jest mi strasznie przykro, ze tak to sie skonczylo i, ze w ogole sie skonczylo.

bo mnie oklamal a raczej nie powiedzial o swoich planach, o ktorych ja wiem. I doskonale wiem, ze w tych planach jest ktos inny czyli zdrada. A skoro sie szykuje zdrada to pewnie bylo ich tez wiecej. I to mnie boli tez tak bardzo, bo wszystkie wspomnienia juz nie sa takie jakie byly. Ja mu tez nie powiedzialam dokladnie dlaczego, zapytalam tylko czy chce mi cos powiedziec bo wiem o wszystkim. Powiedzial ze mi odbilo wiec ja mu powiedzialam, ze to juz koniec a on, ze skoro tak chce to niech tak bedzie.

tez sie rozstawalam z facetami, i tez to przezywalam, i tez mi sie WYDAWALO ze to kuniec swiata przez pare dni.. zycie toczy sie dalej, bycie samemu to nie jest zaden dramat, ja nawet lubie byc sama, potem znowu sie kogos poznaje... i tak w kolko :)

każde rozstanie jest przykre. domyślam się jak się czujesz i na prawdę Ci współczuję. u mnie jest z kolei tak że ja się staram, chcę żeby było dobrze, kocham go bardzo ale on ciągle mnie olewa bo to, bo tamto. Mówi że kocha i że mu zależy ale ja wolę zeby zamiast mi to mówić 12345678933954 razy, tylko raz mi to udowodnił.

zawsze sama - moj tak samo, przystał na to a niby kochał.....

co jest takiego strasznego w braku faceta? bycie z kims tylko dla bycia to jest jakas meczarnia i dno... jak jestem sama to sie ciesze, mam czas dla przyjaciol, robie co chce, flirtuje, mam jakies przelotne romanse i tez jest fajnie! glowa do gory!

i jeszcze cie zdradzal???? to kawal c***a jest a nie milosc, pogodz sie z tym, nie ma za czym tesknic

Editta Van K masz dwadziescia kilka lat prawda? i do 30 ci dalej niz blizej? Ja romanse i flirtowanie mam juz za soba, zreszta fajnie, ze masz gdzie poznawac ludzi i wychodzic z nimi, ja nie mam. Jestem w obcym miejscu, na zad*piu gdzie jakims cudem internet dziala i nie mam najmniejszej szansy na poznanie tu kogos oprocz baranow na ktorych mam widok z okna jak sie pasa na lace.

ja nie wiem czy mnie zdradzal, tak tylko podejrzewam, ale jak mu to powiedzialam to strasnie sie wkurzyl i powiedzial, ze nigdy mnie nie zdradzil i ze juz do reszty mi odbija.

skoro nie jesteś pewna to może faktycznie nic nie zrobił i go nie słusznie oskarżyłaś . jak tam to spróbuj przynajmniej z nim pogadać, wyjaśnić to jakoś. może przynajmniej będziecie w zgodzie i przyjaciółmi.

ja nie wiem czy mnie zdradzil wczesniej, ale ze to zrobi to wiem na pewno. A pryjaciolmi nigdy nie bedziemy, bo ja nie chce. To bylo dla mnie zbyt powazne i za duzo on dla mnie znaczyl zebym mogla ot tak zostac jego kolezanka. Jesli o to chodzi to wszystko albo nic.

zadzwonilam do niego:( ale nie odebral i nie oddzwania, nie odpisal tez na mojego smsa. Coraz mi gorzej czuje sie wykonczona tym wszystkim i nie rozumiem tylko dlaczego? Po co on mnie wodzil skoro chcial miec inne czy inna to mogl sie ze mna rozstac, a tak codziennie dzwonil po kilka razy, mowil, ze sie nie moze doczekac spotkania ze mna, ze teskni, ze odlicza dni do mojego przyjazdu. Po co to wszystko k***a? Teraz bede musiala zostac tu gdzie jestem na stale co tez mnie dodatkowo przeraza. Wszystko sie posypalo, a ja nie dosc, ze jestem z tym sama to nawet nie mam komu powiedziec.

proponuję: kup sobie bicz ! Jak tak lubisz cierpienie to biczowanie będzie dobrym lekarstwem :D

nie, nie lubie cierpienia, ale wyobraz sobie, ze kazdy kto konczy dlugoletni zwiazek z czlowiekiem, ktorego kocha nie skacze z radosci tylko w jakims stopniu cierpi.

ja rozumiem że jest Ci ciężko ale na niektóre rzeczy nie mamy wpływu .

do 30 mam pol roku, co wy wogole macie z ta 30tka?

Jeżeli facet doprowadza cię do łez to znak żeby wiać a nie jeszcze ryczeć za nim ! Ten kto kocha do łez nie doprowadzi !!!

ja mam 29l, jestem stara panna i dobrze mi bez faceta. Teraz nie warto zakladac rodziny bo facet i tak cie zdradzi, zostawi i zostaniesz sama z dziećmi, lepiej zyć samej i bawic sie zyciem, miec swoje pasje, a facet jakis na seks zawsze sie znajdzie. wyluzuj ;)

noo racja :D nie ma co się zadręczać... I na wsi, na zad*piu są faceci :) jak karaluchy :D

moze gdybym mogla gdzies wyjsc wlasnie, zabawic sie, a nawet poznac kogos na jedna noc to byloby mi latwiej. Ale siedze tu sama, nie mam z kim pogadac, do miasta mam kilka ladnych kilometrow i to poteguje moja rozpacz. Pamietam jak rozstalam sie z nim wczesniej to mieszkalam wtedy z kolezanka w miescie, po tygodniu placzu wyciagnela mnie do knajpy, upilam sie, poflirtowalam i od razu lepiej poczulam. A tutaj? Nawet piwa nie moge sie napic by poczuc sie lepiej. I najgorsze jest to, ze bede musiala tu zostac, bo teraz juz nie mam do czego nawet wracac

tu nie ma facetow nie liczac starego ogrodnika oblesnego i malolatow w wieku 19 lat, a ja nie gustuje w dzieciach.

to nie myśl tylko o facetach...ciesz się sobą a Ty bez chłopa żyć nie potrafisz... Pomyśl sobie ,że wylądowałaś sama na bezludnej wyspie i musisz to przetrwać...powtarzaj sobie że jesteś silna i dasz rade ;)