Nie mam nikogo bliskiego

komu moglabym zaufac, nie mam przyjaciol... Jestem sama jak palec, nie mam z kim porozmawiac od serca... A bardzo tego potrzebuje...

a wiesz ze przyjazn nie istnieje ?

ja też sie czuje olewana przez wszystkich także jest nas dwie. z rodzicami mało gadam z chłopakiem pewnie zerwie.. mam to wszystko gdzieś

Nie masz rodziny? siostry/brata?

gosciaczka ja mam podobnie. Nie rozmawiam z rodzicami. Mam rodzenstwo ale tez z nimi nie moge szczerze porozmawiac. Mam narzrczonego ale on... nic nie rozumie i nie potrafi sluchac.. Niby jest duzo ludzi wkolo mnie, ale jestem sama ze swoimi dylematami i problemami. Nie mam sie do kogo zwrocic:( I jest mi bardzo smutno... A akurat teraz mam taki zyciowy problem.. i wiem ze nie mam na kogo liczyc i nie mam z kim o tym porozmawiac. Wiem ze wszyscy z mojego otoczenia beda mnie krytykowac i atakowac... a ja nawet nie mam sie komu wyzalic i wyplakac...

Jestem pewien że więcej jest nas tu takich osób!! Osób które potrzebują zrozumienia. A skąd jesteście?? Ja z Śląska!!

ja mam tylko internet:(

A ile masz lat autorko?

Ale Internet to nie ktoś bliski który potrafi wesprzeć gdy jest taka potrzeba.

co Ty nie powiessz? serio? Przecież to oczywiste.

jestem z Pomorza, mam 22 lata. Marze o prawdziwej przyjazni ale podobno taka nie istnieje:( W swoim zyciu bardzo zawiodlam sie na ludziach, juz od dziecka wiedzialam ze ludziom NIE MOZNA UFAC, i teraz w doroslym zyciu mam problemy w kontaktach miedzyludzkich. Tzn. nie potrafie sie przed kims otworzyc, rozmawiac o swoich prywatnych sprawach, rodzinie, klopotach. Jak ktos mnie pyta co u ciebie to odpowiadam ogolnikowo: a ze ok, ze po staremu. Trzymam ludzi na dystans, boje sie. Wy tez tak macie?

Czasem dobrze jest się zwierzyć obcej osobie stojącej obok. Gdyż widzi wszystko w innym świetle nasze sprawy czy zmartwienia.

jarek powiem ci szczerze ze latwiej rozmawiac mi z obca osoba niz ze znajoma... Boje sie odrzucenia, krytyki i przykrych slow z ust bliskich. A z obca osoba to tak troszke inaczej... Tyle razy mnie w zyciu odrzucono i upokorzono ze teraz tylko robie to co inni chca i czego inni oczekuja, poniewaz boje sie tego odrzucenia. Wiem ze to paradoks, ale tak jest. W dziecinstwie rozmawialam TYLKO Z BOGIEM, A MOJA PRZYJACIELEM BYLO DRZEWO I TO MU SIE ZWIERZALAM. Zaczelo sie od 6 r.z

Moze jest wsrod was ktos kto jest rownie samotny jak ja i potrzebuje wsparcia? chetnie popisze

Kochani nie mam nikogo komu mogłabym zaufać. Jestem sama.... Szukam przyjaciół, znajomych. Błagam niech ktoś się odezwie do mnie.

 

komu moglabym zaufac, nie mam przyjaciol... Jestem sama jak palec, nie mam z kim porozmawiac od serca... A bardzo tego potrzebuje...

Jestem w takiej samej sytuacji. Proszę o pomoc. Odezwij się do mnie