Karmienie piersią

mamcia całkowicie się z Tobą zgadzam, ja poszłam do pracy i nadal karmię.

Ja byłam od początku nastawiona anty. Najpierw się naoglądałam jak moja mam bidulka cierpiała karmiąc siostrę. potem widziałam jak się siostra męczyła, jak ja sterroryzowano i wmawiano, że tak najlepiej dla niej i dzieciaka. 'Po drodze" widywałam koleżanki, które też się męczyły, aby nie wyjść na te złe. Dlatego ja nie miałam problemów i spotkałam się ze zrozumieniem w rodzinie. Zdanie innych mnie nie interesuje, najważniejsza jestem ja i moje samopoczucie, bo to rzutuje na rodzinę.

ale nawet jeśli są pewne ograniczenia ( dla niektórych ograniczenia, dla innych sama przyjemność) ale to tak ciężko poświęcić te 6 m-cy z powiedzmy 60 lat życia??

Dziecko już miało 4 miesiące i nie zostawiliśmy jej obcym ludziom, tylko moim rodzicom i mojej siostrze. Też mi się coś należało, tyle czasu odmawiania sobie przyjemności, chociażby tego głupiego wina do obiadu i kolacji, czy drinków wieczorem, chodzenia w zwiewnych sukienkach i wylegiwania się na plaży, spokojnych nocy i bycia razem. Myślisz że takiemu dziecku robi różnice 1 dzień lub 7? Najwyżej traumę będzie miało i wyślę ją do psychologa ;)

widocznie niektorym bardzo ciezko ;) ja sie juz "poswiecam" prawie 9 msc i dobrze mi z tym :) i ciesze sie ze znalazl sie ktos kto podziela moje zdanie

"juz 4 miesiace" ??? no tak wino najwazniejsze :/ a w zwiewnych sukienkach chodzilam cale lato :P

aha i nie chodzi mi tu koniecznie o karmienie, ale to naprawdę tak ciężko spędzić z dzieckiem ten pierwszy czas? bo mam wrażenie, że niektóre mamy nie mają czasu na dziecko... wyjazdy zaraz po urodzeniu, jakieś częste wyjścia zupełnie jakby ten maluch tak wam komplikował życie że zaraz trzeba go gdzieś podrzucić, żeby babcia się pobawiła albo ciocia... nie rozumiem... Oczywiście nie popadajmy w skrajności, żeby nigdzie nie wychodzić, ale ja powtarzając słowa autorki umarłabym z tęsknoty zostawiając niemowlaka, żeby sobie gdzieś wyjechać :(

hehe dokladnie :) jak maz wychodzi na spacer to ja juz po 10 min tesknie ;)

No cóż niektórym życie się kręci wokoło dziecka i męża, a inni maja swoje sprawy i pasje. Mi wystarczy kilka godzin dziennie z dzieckiem. Dzieci są fajne, ale nie 24h/dobę, przynajmniej nie dla mnie. Przy okazji rodzina ma frajdę, że mogą się nią zająć i mnie 'odciążyć'. Jakoś kiedyś kobiety oddawały dzieci innym na wychowanie, a świat się nadal kręcił.

jestem na wychowawczym wiec spelniam swoj obowiazek :)

Ja rozumiem tęsknotę za dzieckiem, ale za mężem i to po chwili? Nie masz co robić? Dla mnie to dziwne, chociaż ten mój też tak potrafi. Jak mnie nie ma, krążę gdzieś na mieście lub nawet jestem w domu, to mi wydzwania i brzęczy. Jak gdzieś wyjeżdżam to też, ze tęskni, że spać nie może i takie tam. Potrafię zrozumieć miesiąc czy tydzień, ale 2-3 dni?

aa nie za mezem tesknie :D jak maz wychodzi z dzieckiem na spacer to za dzieckiem tesknie ;)