Nie rozumiem tego człowieka

Znamy się 4 lata, mieszkamy osobno, ale spotykamy się dość często, oświadczył się, chce ze mną stworzyć rodzinę. Ze mną, ale nie z moim 11letnim synem[jestem rozwódką od 9 lat]. Stwierdził, że skoro dziecko może mieć inną opiekę [moi rodzice i byli teściowie] to nie ma problemu, aby oni się nim nie mogli na co dzień zaopiekować. Odmówiłam, nie chcę z takim człowiekiem więcej rozmawiać, ale w sercu został żal. Spotykał się ze ze mną i moim synem, razem kibicowali, bawili się, a teraz syn mój mu przeszkadza? Moja odpowiedź była krótka - ja i syn to jedność, nie chcesz go zaakceptować, ja ciebie również nie akceptuję, dalszą znajomość uważam za zakończoną. Czuję się okropnie. Jeszcze ze mnie złość "paruje". O rady nie proszę, zrobiłam to , co uważałam za stosowne, ale komu mam się wyżalić? Ani synowi, ani rodzicom, ani moim byłym teściom tego nigdy nie powiem. Muszę inne argumenty na zerwanie naszej znajomości wymyślić.

sluchaj a on ci TO powiedzial po raz pierwszy po 4 latach???????????? no chyba zartujesz i nigdy w to nie uwierze:-O

Dziecko jest częścią Ciebie, a koleś jest zwykłym FRAJEREM. Gratuluję decyzji.

Brawo! Podziwiam Cię i szanuje!

Postapiłaś prawidłowo.Nie wyobrażam sobie żebyś zachował sie inaczej? Skoro jest taki egoista, niech spada .Nie powinnaś wymyslać powodów dla którego nie jesteś z facetem.Niech wszyscy wiedzą jaki z niego d*pek.Pozdrawiam

tak, po 4 latach znajomości to mi powiedział. Jak czasami spotykałam się z nim na dłużej, syna "odstawiałam" do swoich rodziców, albo do rodziców byłego męża - obie rodziny kochają wnuka. On widocznie uznał, że skoro go kochają, to niech im się na co dzień opiekują.

Ale wiecie jak ja się z tym czuję? - fatalnie! Chce mi się wyć z bólu

to płacz, negatywne emocje spłyną z łzami.

Wcześniej mu nie przeszkadzało, że mam syna, a po ślubie będzie przeszkadzać? Fakt, że mam dobre relacje wnuk - dziadkowie[teściowie mnie nigdy nie akceptowali, ale po rozwodzie i to się zmieniło, dzisiaj mamy bardzo dobry kontakt, aczkolwiek tylko w sprawach mojego syna, a ich wnuka]

Kiedyś i łzy zastrajkują, wiem o tym, ale mimo wszystko czuję się jak idiotka, która uwierzyła, że może i do niej uśmiechnąć się szczęście.

nie wiadomo co do tej pory razem ustalaliście ale być może padło z jego strony pytanie, czy chcesz abyśmy mieli nasze dziecko po ślubie ? jeżeli powiedziałaś coś w tym stylu, że nie chcesz urodzić więcej dzieci to jest jak jest , nie każdy facet nawet bardzo zakochany w kobiecie jest gotowy aby pracować i niańczyć cudze dzieci i każda kobieta powinna to zrozumieć podobny przykład ale z innej beczki, czy każda kobieta nadaje się aby być macochą i być zastępczą matką ? każdy kij ma dwa końce !

Nigdy nie mówiłam, że nie chcę więcej dzieci, przeciwnie, zawsze uważałam, że jedynak to za mało. Mój partner, a nawet mąż nie musi się martwić o finansowanie mojego syna - środki są niewspółmiernie wysokie w stosunku do wydatków. Ja też pracuję i sporo zarabiam, dziadkowie chętnie współfinansują. Tu nie chodzi o koszty utrzymywania mojego syna - chodzi o jego obecność w domu - on wolałby abym oddała go dziadkom, bo go kochają i chętnie się nim zajmą. Chciałby chatę mieć wolną od psów, kotów i cudzych dzieci.

szkoda tylko, ze dopiero po 4 latach o tym się dowiedziałam, bo do tej pory wydawało mi się, że panowie -tej małolat i ten starszy - znaleźli wspólny język. Często razem spędzaliśmy czas, chodziliśmy na basen, jeździliśmy rowerami, gitara, ognisko - wspólnie z kolegami syna. Nauczył syna latania na bojerach, żeglarstwa. Wydawało mi się, że zaakceptował. Tym bardziej jestem zawiedziona, po co oświadczyny z komentarzem, że lepiej byłoby syna oddać dziadkom na wychowanie.

A kto normalny - mężczyzna czy kobieta, chciałby żyć pod jednym dachem z cudzym bachorem??!!?? Dziwisz się mu?? Trzeba być na prawdę bardzo mało wartościowym (bieda. nadwaga i krzywy ryjek i tego typu sprawy), aby się na to zgodzić.

A ja myślę, że ten facet to mentalny dzieciak. To by tłumaczyło, że lubił młodego kiedy razem się bawili. Ale jest zwyczajnie zazdrosny o niego jak dziecko, które nagle ma mieć rodzeństwo. Twój syn jako kumpel jest dla niego ok ale jako inny mężczyzna w Twoim życiu... ...to już się czuje zagrożony. Bądź co bądź to jednak dobrze, że pomimo takiej niedojrzałości psychicznej, facet był na tyle poważny aby powiedzieć Ci to przed ślubem.

Z nic w świecie nie związałabym się z dzieciata osobą.

Dlaczego ?

Dlaczego? Po cholerę mi obcy bachor? Do tego dochodzą kwestie dziedziczenia. Moje dzieci będą zawsze moje a cudzie pozostaną bachorami, na które nie ma miejsca w moim życiu.

postąpiłaś. Nie będziesz szczęśliwa z facetem,który nie akceptuje Twojego dziecka. Ja wyszłam ponownie za mąż i też mam dziecko z pierwszego małżeństwa. Na szczęście nie zetknęłam się z takim problemem. Mój mąż w zasadzie już wychował dziecko jak własne(niedługo pełnoletnie). Nie wiem , może też było łatwiej, bo wychowywał je od małego.

gość Dlaczego? Po cholerę mi obcy bachor? Do tego dochodzą kwestie dziedziczenia. Moje dzieci będą zawsze moje a cudzie pozostaną bachorami, na które nie ma miejsca w moim życiu. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx SAD BUT TRUE:-O

tza bylo sie wczesniej, dluuugo dluuugo wczesniej zorientowac czy on wyobraza sobie zycie z Toba i Twoim dzieckiem. lecz powiem szczerze,ze nie wierze Tobie.mYLE;ZE TEN TEMAT TO ZWYKLA PROWKACJA facet sie najpierw stara, z dzieciakiem sie zajmuje bawi i nagle chce go sie pozbyc???nie wierze i tyle.

,,Po cholerę mi obcy bachor?" A po cholerę ci żona? Ona też jest jakby obca...

Ja od samego początku stawiałam sprawę jasno: Dziecko traktuje jak własne , wychowuje wspólnie ze mną, albo nie wchodzę w taki związek. Sam stwierdził,że inaczej się nie da.

olej go i poszukaj miłości gdzieś w innym sercu,na pewno się znajdzie, Twój facet i gość z 23;11 to idioci z jednej brygady,ja wychowuję córkę swojego męża,na początku oczywiście zakochałam się w mężu ale gdy koleje losu tak a nie inaczej się potoczyły i stał się jedynym prawnym opiekunem córki choć owszem są dziadkowie i reszta rodziny to ja od razu powiedziałam ,że małą wychowamy razem,bo jakoś nie umiałam nie pokochać i dziecka, czy wogóle nie chcieć, teraz nawet, jeśli można to tak nazwać większą miłością pałam do córki.Więc uwierz mi ten Twój to jeszcze nie ten.Olej go i weź się w garść bo jeszcze tego by brakowało żeby Twoje dziecko widziało Twój smutek i zaczęło siebie obwiniać,a dzieci niestety takie sprawy czują.

znienawidziłabym takiego ciemnego typa,przegoń go i koniec,zero dyskusji,powiedział i postaw kropkę nie dorósł do roli ojczyma,do związku

->2013-09-25 23:46:11 żony to ja nie potrzebuję, sama jestem takową. Właśnie,że jestem prawdziwą kobietą, to nie jestem sobie wyobrazić cudzego bachora w naszym domu. Mój dom jest dla mnie, mojego partnera i mojej rodziny, a dla cudzych bachorków, niby dlaczego? Po to wybierałam, aby z dzieciatym się nie wiązać. Nie po to zrezygnowałam z wielu spraw, ab teraz tolerować pomiotło byle samicy na swoim terenie.

hmm, jako kobieta rozumiem Cię, ale jako kobieta, która dzieci nie ma i mieć nie chce, a także ponieważ jestem już w takim wieku, że potencjalny partner dzieci mieć może, a nawet powinien, rozumiem faceta. za nic w świecie nie chciałabym partnera z dzieckiem, nie i koniec. ja nie jestem i nigdy nie będę matką dla tego dziecka, po co mi taki kłopot? i tak, powiedziałabym coś takiego po 4 latach, gdybym była zakochana w człowieku. człowieku, a nie jego dziecku, teściach itd.

Powinnaś mu powiedzieć to samo co tu napisałaś, że nie wyobrażasz sobie żeby syn nie mieszkał z Tobą i porozmawiać z nim o tym, jeśli nadal będzie przystawał na swoim, to oświadczyć wprost że w takim razie to koniec. Piszecie że facet jest niedojrzały, ale kobieta która szuka pretekstu żeby ukryć prawdziwy powód rozstania jest tak samo niedojrzała jak on. To że z jego ust padły takie słowa które ją zabolały niby ma ją usprawiedliwić od kłamstwa ? Powodzenia.

00:05 czy chciałabyś czy nie wychowywać nie swoje dziecko twoja decyzja, ale nie nazywaj się "prawdziwą kobietą" bo takowe są przynajmniej kulturalne,nie ubliżają cudzym dzieciom od bachorów i mają instynkt macierzyński a jeśli takowego im brak to przynajmniej mają takt i nie wypowiadają się na temat którego nie są w stanie zrozumieć. Uważam ,że kochasz tylko siebie,i współczuje twojemu partnerowi żyć z taką zimną i płytką osobą.

Gdyby to chodziło o sprawy finansowe rozumiałaby, ale tu finanse nie grają roli. On widząc dobre stosunki między mną, moimi rodzicami i teściami, ich rodzinami, widząc, że nie mam problemów z podrzuceniem dziecka na noc lub weekend, uznał, że mogę podrzucić dziecko na stałe, nie będzie nam przeszkadzało, a my będziemy mieli własne. Finanse nie grają w naszej sytuacji żadnej roli, i były mąż płaci niezłe alimenty i, dziadkowie dokładają się, a moje pobory też są dość dobre.