Nie chciał tego naprawić i nie chce odejść

Rozstaliśmy się, bo był czas gdy bardzo adorował inną dziewczynę. Tak bardzo, że myślała że są parą. Poczułam się zdradzona i oszukana. Ale dałam mu szansę, żeby mógł to naprawić. W zasadzie się nie wysilił, ale w zamian za to, zaczął mnie o to oskarżać, wypominać mi dziwne rzeczy sprzed 2 lat, widzieć mnie tylko w złym świetle. Totalnie obraca kota ogonem. Minęło trochę czasu a on zachowuje się tak, jakby czas miał wszystko załatwić. A im dłużej, tym bardziej się od siebie oddalamy. Nie potrafiłam się do niego zbliżyć raz jeszzce, bo nie zadał sobie najmniejszego trudu, żebym znowu mogła mu uwierzyć i zaufać. Mimo to ciągle do mnie pisze, dzwoni, pokazuje jak bardzo jest skrzywdzony i samotny teraz. Wczoraj mnie zszokował. Stwierzdił : skoro mnie już nie ma, chciałbym wiedzieć o kim myślisz, z kim rozmawiasz, z kim się spotykasz i jak spędzasz czas" Jakiś kosmos poprostu :(

To toksyczny człowiek. Będzie zatruwał ci życie nic w zamian nie dając. Będzie absorbował twoją uwagę, wysysał z ciebie energię bo on sam tego potrzebuje. Jednocześnie liczy na to, że może uda się mu wmówić tobie, że ty jesteś winna - nie ma nic piękniejszego dla takiej toksycznej osoby niż poczucie winy swojej ofiary. Na twoim miejscu zmieniłabym numer telefonu i poinformowała go o tym - że zmieniłam numer telefonu bo nie chcę jakichkolwiek kontaktów. Współczuję ci bo to dopiero początek takiego nękania. Toksyczni faceci tak łatwo i szybko nie odpuszczają :)

Pewnie masz rację. Momentami zaczynam czuć się winna, bo ciągle go kocham. jest mi go żal. Czasami ma ochotę pobiec do niego i go przytulić. Problem w tym, że nie potrafię mu zaufać i boli mnie to, że nie walczył o to zaufanie. Dlatego się boję. Tęsknię za nim i jednoczesnie boję się, że szybko się od niego nie uwolnię bo mi na to nie pozwoli. Może ten pomysł ze zmianą nr jest dobry...

No to musisz się zdecydować - czy go kochasz i jest ci go żal, czy chcesz się od niego uwolnić i zacząć kolejną, nową kartę w swoim życiu. Potrzebujesz na to czasu i przemyśleń. Skup się teraz na sobie. Utrata zaufania do drugiego człowieka to proces nieodwracalny - chyba, że chcesz żyć w ciągłym lęku, że skoro raz to zrobił to kolejny raz też tak uczyni z tym że kolejny raz dobrze to ukryje przed tobą. Taka miłość jak twoja jest do d**y. Udręczenie tylko i nic więcej.

Chyba faktycznie powinnam skupić się teraz na swojej osobie... Dziękuję za zainteresowanie moim tematem :)

taaa. ja jestem prawie w takiej samej sytuacji i mój facet robił dokładnie to samo. nie dosć że sam zawinił, nie przeprosił to jeszcze odwraca sytuacje zeby całą wina obarczyć mnie. on się nie zmieni