30 letnie singielki

Stuknela mi 30. Czy wy myslicie ze po trzydziestce jest jeszcze jakakolwiek szansa kogos poznac? I nie mowcie ze w zyciu mozna byc samemu bo nie nie mozna. Co to za zycie nie miec do kogo wracac.

Oczywiście że możesz poznać np rozwodnika, albo jakiegoś zapominalskiego kawalera, który zapomniał poszukać sobie żony :D

Czemu uważasz, że nie można? Ja jestem kobietą, singielką, niewiele młodszą od Ciebie i wcale nie szukam faceta. Wprost przeciwnie, cudownie mi samej i nie wyobrażam sobie mieć chłopa w domu.

Czas już kupić trumnę

dannais -> Ja chce komus gotowac, kogos kochac i do kogos wracac. A zycie jest baaaardzo dlugie. Jeszcze wiele szarych listopadow przedemna w pustym domu.

Najwidoczniej nie jesteście same bo i są kawalerowie po 30

Gdybyś mieszkała w Stanach albo chociażby na zachodzie Europy nie byłoby nic dziwnego w tym, że jesteś sama. U nas niestety jeszcze wciąż panuje zaściankowe myślenie, czego przykład masz w powyższych komentarzach. Jednak na pewno też są szanse na poznanie kogoś fajnego. Życzę, żeby Ci się udało. :)

ja mam prawie 30 i mam dwoch facetow, ale żaden z nich nie jest taki konkretny... :(

Ja jestem 30 letni kawalerem a jedzenie samemu śniadań jest przygnębiające :O

Spoko, rozumiem, ale bez sensu jest takie generalizowanie, że się nie da żyć samemu, bo się da. I ja uważam, że moje życie jest kapitalne. Gotuję dla siebie, dla przyjaciół i znajomych, jak mi brakuje adoracji męskiej, to poderwę jakiegoś fajnego faceta na imprezie, poflirtuje i zniknę mu z oczu. Mój dom to moja twierdza, nie potrafiłabym już mieszkać z kimś, znosić jego fochów i tak dalej. Ale rozumiem, że Ty pragniesz związku i patrzysz na to inaczej.

bym cie przytulila ale twoj korzen ciemnieje :(

ja mam 34 i tez jestem singlem i mam wywalone na to :)

Ja mieszkam w Stanach i to prawda, ze nie ma takiego parcia na kobiety, ze musza wychodzic za maz, jest wieksza tolerancja. Kobiety pozniej wychodza za maz i rodza dzieci, wiele tez wybieta zycie singles i sa szczesliwe. Natomiast mam kolezanke, ladna i dobra dziewczyna, w tym roku skonczyla 40 lat. Odwiedzala nas niedawno i az mi jej zal sie zrobilo. Ona nienawidzi tego, ze jest sama, ciagle mowi o tym jak ona chce miec dziecko i rodzine. W moja poltoraroczna corke patrzyla jak w obrazek, ciagle sie z nia bawila, chciala przebierac itd. Niepotrafi sobie dziewczyna ulozyc zycia, ma juz swoje przyzwyczjenia, jest bardzo wymagajaca do facetow. Ja rozumiem, ze wiele kobiet jest szczesliwa bedac singles, ale ta moja kolezanka jest bardzo samotna i sama sie do tego przyznaje, ze jej najwieksze marzenie to maz i dziecko.

''I nie mowcie ze w zyciu mozna byc samemu bo nie nie mozna'' -------------------------- Jeden z najgłupszych frazesów jakie słyszałem. Jasne że można, tylko to jest coś do czego trudno jest się niektórym przyznać przed samym sobą. Dlatego desperacko szukają kogoś na siłę, bo dookoła widzą tylko same pary i wózki z dziećmi, nie chcą odstawać, być wykluczeni społecznie. Mam 27 lat i z roku na rok coraz bardziej utwierdzam się w tym, że chcę być sam, nie bawią mnie związki ani dzieci. W d***e mam opinie innych na ten temat, nie jestem homo ani jakiś garbaty czy zezowaty. Po prostu lubię być sam i tyle