Bylam prostytutka i nie umiem teraz sie odnalezc w normalnym zyciu

Skonczylam z ta praca kilka miesiecy temu, wyjechalam za granice i pracuje normalnie. Jednak nie umiem sie kompletnie w tym odnalezc, jestem szybko zmeczona, denerwuje sie, nie mam cierpliwosci do ludzi (pracuje z ludzmi). Nie umiem sie zaklimatyzowac, czuje, ze nie jestem lubiana bo trzymam sie na dystans. Podejrzewam, ze na to wszystko ma wplyw to co robilam wczesniej, czyli latwe pieniadze bez wysilku, a teraz musze sie staraxc, musze byc niekiedy mila, nie moge ot tak sobie wziac wolnego. Powoli mnie to wykancza. Czuje sie jakbym wczensiej zyla w jakiejs milutkiej krainie a teraz znalazlam sie w piekle zwanym normalnym zyciem. Tak bardzo cjhce z kims o tym pogadac, a nie mam nawet z kim...

to może wróć na chwile do zawodu Skarbie :) Zrób dla mnie wyjątek :)

Na zmiane nigdy za pozno :) Jezus Cię kocha siostro

Chwila ale przeciez bycie milym i praca z liudzimi to podstawa twojego bylego zawodu,to nie rozumiem.

Bedac prostytutka musialam byc mila dla jednego mezczyzny w okreslonym czasie, bo nie pracowalam w agencji tylko bylam w ukladach sponsorowanych. Takze to bylo co innego, poza tym pieniadze wieksze i motywacja. A teraz czuje sie jakos dziwnie.

Motywacja?

tak, motywacja. Wieksze pieniadze motywowaly mnie do dbania o siebie, odkladania pieniedzy, podrozowania. A obecnie? Nic mi sie nie chce, nie dbam az tak juz o siebie, o wyjezdzie jakimkolwiek nie mysle nawet bo zbyt zmeczona jestem

Jeśli nie chcesz wracać do poprzedniego zajęcia to skończ porównywać obecny sposób zarabiania pieniędzy do poprzedniego. Tamten na pewno był łatwiejszy. Ale w tym też nie jest tak źle. Pracę można zawsze zmienić, są rózne systemy czasu pracy, są prace lżejsze, są cięższe. Da się wytrzymać i jeszcze czerpać z pracy przyjemność. Tylko nieraz trzeba znaleźć tę właściwą pracę, właściwe miejsce i właściwych ludzi.