Czy z córką jest ok

Witam. Moja córka ma 22 miesiące i potrafi już dużo zrobić ale na tle rówieśników i dzieci ok 2-3 miesięcy starszych, sprawia wrażenie słabiej rozwiniętej tzn mało rozumie. Generalnie jest wesołym, uśmiechniętym dzieckiem. Gdy przychodzę z pracy to słyszę już z pokoju "tata" i leci do mnie, mówi cześć, jak wyciągnę dłoń to poda rękę (na "cześć") i przytuli się i pocałuje. Uwielbia jak oglądamy z nią książeczki a ona po kolei nazywa zwierzątka. Zna ich bardzo dużo i potrafi nazwać (pies, kot, ptaszek, lew, lis, hipopotam, krokodyl, indor, kura, bocian, motylek, słoń, owieczka, kozioł, koń, małpka i wiele wiele innych oraz potrafi wydać ich dźwięki) Na pytania "a gdzie jest" lampa, piłka, balon wskazuje przedmiot a gdy powiem, zanieś mamie balon to gdy jest mama w drugim pokoju to weźmie balon i zaniesie mamie (czasami jak są w pokoju mama i babcia to potrafi się pomylić). Czasami jak ogląda obrazki na puzzlach to przynosi mi np bociana i gada przez kilkanaście sekund "kle kle kle". Zazwyczaj lubi gdy się ją o coś pyta, sama z siebie mało się odzywa (ogólnie to dużo gada po swojemu), jak coś chce to często łapie za rękę i ciągnie do miejsca gdzie coś jest. Odwzajemnia uśmiech, umie polecenia np puść mamie oczko, pokaż język, daj buziaka w czoło, zna części ciała (noga ,ręka, paluszki, oko, nos, uszy, jak powiem unieś nogę to uniesie). Umie rozróżniać kształty, i zna literki A, B, C i D. Umie po swojemu liczyć do 3. Reaguje na swoje imię Ciężko jej usiedzieć w miejscu, lubi ciągle coś robić (od urodzenia była silnym i r****iwym dzieckiem). Generalnie wydaje się ok ale byłem dziś z moim dzieckiem na zajęciach dla maluchów i widzę, że moja córka trochę odstaje od innych dzieci (były tam dzieci ok 2 lat i powyżej). Inne dzieci były bardziej spokojne i bardziej kumate, moja z kolei trochę przestraszona i sztywna (wychowana w ciszy i spokoju a tam głośno, gwarno i dużo ludzi). Inne dzieci bardziej cierpliwe, moja r****iwa, wolała patrzeć po ścianach za obrazkami i zwierzątkami niż brać udział w zabawach. Inne dzieci umiały dużo więcej poleceń. Naczytałem się o autyźmie i boję się bo czasami, żeby wykonała jakieś polecenie to trzeba mówić kilka razy. Jak chce jeść i jej pokaże miseczkę to krzyczy, piszczy i histeryzuje a nie powie nic. Włącza sobie muzyczkę ze zwierzątka i zatyka uszy i odtyka i się śmieje lub udaje zdziwioną, często macha rączkami Co myslicie?

Jak masz obawy to idz di lekarza,my nimi nie jesteśmy.

Dziecko rozwija sie w swoim tepie ńie stresuj sie sam mówisz ze sztywna bo głośno a ona w ciszy chowana... Jak ty zmienisz otoczenie tez będziesz sztywny na początku ;)

Każde dziecko rozwija się w swoim tempie,moim zdaniem nie powinieneś się martwić na zapas. Jesli jednak masz wątpliwości to pogadaj z internistą przy wizycie kontrolnej lub idz z córką do psychologa specjalizującego się w rozwoju dzieci. Swoją drogą to urocze,że tak troszczysz się o córkę, na co dzień spotykam się raczej z tym,że spada to głownie na matkę.