prawo wdówki do szczęścia

Nigdy nie pisałam na forum, ale mocno wierzę, że ktoś mi doradzi. Nie chcę podawać dokładnych danych, żeby pozostać anonimowa. Mam 22 lata. Prawie rok temu temu zostałam wdową. Mój Mąż popełnił samobójstwo. Nie zostawił listu/wiadomości. Nic w tym stylu. Między Nami nie układało się najlepiej. Zdaję sobie sprawę z tego, że mogła to być moja wina, chociaż było wiele innych poważnych problemów. Uważam jednak, że z każdym jednym mogliśmy sobie poradzić gdyż zawsze mógł liczyć na moją pomoc. Lecz to nie jest sednem sprawy. W moim życiu pojawił się X. Znałam go wcześniej lecz nic Nas nie łączyło. Spotykam się z Nim od jakiegoś czasu lecz w ukryciu. Dużo rozmawiamy, dosłownie o wszystkim. Mówię o moim byłym Mężu, zawsze mogę się wypłakać i powiedzieć co leży mi na sercu. Nie ma tematów tabu, doskonale się rozumiemy. Z X jest mi cudownie. Moja Mama dowiedziała się niedawno - przypadkiem. Nie akceptuję tego lecz niczego nie zabrania. Kilka miesięcy temu chciałam spotkać się z X i powiedziałam o tym rodzicom. Tata mi zabronił. Była wielka awantura. Powiedział, że to za wcześnie. Poza tym między mną a X jest bardzo duża różnica wieku. Sęk w tym, że nie chcemy się już ukrywać. Jak porozmawiać z zaborczym Tatą? Bardzo liczę się z Jego zdaniem i emocjami. Jest dla mnie ważny, lecz czy nie mam już prawa do szczęścia? Mój Tato choruje i obawiam się, że ta informacja może źle na Niego wpłynąć. Jest podatny na takie rzeczy. Czy powinnam powoli "wprowadzać" X do mojej codzienności? Zacząć od mówienia rodzicom o spcerze z X? piwie z X? kinie z X? Jak do tego podejść? Chcę być szczęśliwa. Mam 22 lata a jestem czuję się jak w "złotej klatce". Mój Tato jest na prawdę bardzo trudnym człowiekiem, to może wydawać się śmieszne, ale po prostu boję się z Nim rozmawiać...

jesteś dorosła , nie musisz się z niczego nikomu tłumaczyć zdradzisz ile X jest od Ciebie starszy ??

prawie 20lat

rozumiem, że nie muszę się nikomu tłumaczyć lecz czy ja nie mam jakiegoś problemu, że tak bardzo przejmuję się opinią rodziców i zależy mi na dobrych stosunkach z Nimi. Nie chcę ich zranić.

Wybacz mi szczerość, ale na moje męskie oko, to za duża różnica wieku. Na dłużą metę taki związek moim zdaniem się nie sprawdza. Trochę więc rozumiem Twojego tatę, że patrzy na to krzywym okiem.

na jakiego diabla Ci ten facet z prawie z zaczynajaca sie andropauza .Na miejscu twego ojca wpadlabym w szal .

Czy różnica wieku ma aż tak wielkie znaczenie? przy tym Mężczyźnie jestem szczęśliwa. Jest zabójczo przystojny, świetnie zbudowany i wygląda 10 lat młodziej. O wiele lepiej niż niektórzy Mężczyźni w moim wieku. Nie lecę na kasę, samochody czy nie wiadomo co bo tego nie ma. Po prostu cudownie się przy Nim czuję. Z resztą kto mówi, że to miałoby trwać nie wiadomo jak długo mówimy o chwili obecnej. Jestem zakochana.

jasne , teraz rozkochasz tego , pobawisz sie uczuciami , a kiedy zacznie mu doskwierac prostata, lumbago , kamienie zolciowe, zgaga to go rzucisz dla nastepnego .Przy okazji nie zapomnij mu kupic sznura .Nastepny bedzie akuratny .Wszak u wdowy chleb gotowy .

na moj gust nie ma w Tobie głębi uczuć wszystko szybko zreszta nie bede się rozpisywać