Ale mi smutno ja pierdole

No i mamy wspólny mianownik, nerwice, frustracje w spadku po rodzicach skoro tak jest to to olać i starać się nad tym nie roztkliwiać wiadomo przykro mi że za każdym razem gdy jadę do rodzinnego domu to kwaśna atmosfera ale co robić ? psycholog powiedziałby unikać ? poczucie obowiązku każe pomagać mimo wszystko zdrowy egoizm kazałby dbać o własne samopoczucie i dobrostan i unikać toksycznych ludzi wyście: szukać własnego kawałka świata, czegoś co pozwoli zapominać o przykrych wspomnieniach, sytuacjach, czegoś co przynosi radość i satysfakcję autorko ubolewasz nad studiami, spójrz na to inaczej: dałaś radę studiować te kilka lat, to też jest jakieś osiągnięcie

smutne to jak rodzice potrafią zniszczyć komuś życie, przez to wszystko nie mam pewności siebie, czuję się gorsza i dlatego myślałam nad terapią, chociaż średnio mi się widzi to całe rozgrzebywanie przeszłości, ran. Choć w sumie są różne metody, muszę jeszcze się zastanowić, ale napewno zmuszę się do podjęcia jakiegoś kursu, zajęć, bo wieczory wolne mam, a nie chcę spędzać ich na rozmyślaniu o mojej beznadziejności.

i tak trzymaj, niech to będzie pierwszy krok:)

Mnie kiedyś wpadła mądra książka o NLP czyli neurolingwistycznym programowaniu, w skrócie słowa kształtują to jak o sobie myślimy słowa które inni wypowiadali o nas np. w dzieciństwie i w ten sposób wmówili nam że np. nic nie potrafimy itp. w ten sposób powstają błędne przekonania w które wierzymy i to zaniża naszą samoocenę mamy jakby wdrukowane te schematy myślowe bo są one wielokrotnie powtarzane i w efekcie sami zaczynami w ten narzucony nam sposób o sobie myśleć cała idea polega na tym by zacząć świadomie zmieniać te schematy myślowe i blokować negatywne myśli o sobie, kwestionować je, racjonalizować

Trudno streścić tę książkę w jednym zdaniu ale naprawdę dała mi do myślenia, bo uświadomiła mi jak często sama siebie w myślach krytukuję. Ta krytyka sama psuje mi humor. Często myślimy że jesteśmy "beznadziejni" albo "nic nie potrafimy" a te stwierdzenia są głupie po to zwykłe generalizacje można powiedzieć przecież zamiast tego: " nie potrafię prowadzić samochodu, jestem kiepskim kierowcą ale za to świetnie gotuję" kapujecie o co mi chodzi ? każdy ma wady ale także zalety gdy pojawiają się czarne myśli to też trzeba pamiętać o swoich atutach i mocnych stronach

Autorko na jakie zaburzenia cierpisz???

Na schizofrenie:(

niby tak, ale ja właśnie mam z tym problem, myślę o sobie tylko negatywnie z tymi rodzicami to tez - oni ode mnie dużo wymagali, z kolei dziadkowie we wszystkim mnie wyręczali jak byłam mała - nie rób tego, tamtego, bo sobie coś zrobisz, skaleczysz się itd. Przez to jestem teraz taka zalękniona, nie potrafię wziąć spraw we własne ręce i nie wierze w siebie wcale