czy to toksyczny zwiazek

jestem z chlopakiem od9lat, ale nie jestem szczesliwa z nim, czuje ze trace radosc z zycia bo nie moge byc sobą, nie wiem do konca czy to wina mojej osobowosci czy jego wina, a mianowicie miedzy innymi czuje sie z nim zle po pierwsze dlatego, ze lubi wzbudzac we mnie zazdrosc, ktora mnie dobija, przez te lata nie zwracalam na innego faceta najmniejszej uwagi dlatego ze bylam pochlonieta zazdroscia o mojego, on nigdy o mnie nie byl zazdrosny(nie dawalam mu powodow do tego), zawsze musi byc tak jak on zadecyduje nie ma sytuacji takiej w ktorej by sie mnie posluchal, ze np zostanmy w domu, poprzytulajmy sie, pobadzmy razem, nie ma czegos takiego, nawet jak pojechalismy na wycieczke razem to on ciagle ,,szukal wrazen",jak juz go chce zostawic to wtedy jest idealnie mily itd czesto probuje mnie przekupic prezentami (dobrze zarabia), boje sie podjac jakąkolwiek decyzje bo jestesmy ze soba dlugo i bywaja chwile kiedy jest na prawde milo, zaznaczam ze go kocham , a on niby mnie,aczkolwiek jak sie rozstalismy na 3miesiace to wtedy zylam spokojnie w takiej harmonii,nie wiem co o tym myslec czy ja faktycznie brnę w toksyczny zwiazek:(

brniesz. jak czytam takie rzeczy, to wolę byc sama

marnujesz zycie dziewczyno,zostaw go

boje sie ze nikogo nie znajde,mam 25lat i czuje zepowinnam miec juz rodzine

po co Ci rodzina w tym wieku? uważaj, bo unieszczęśliwisz się na resztę życia.

nie, to normalny zwiazek, a ty sama stwarzasz sobie problemy

Dziewczyno, ogarnij sie i to szybko masz Tylko 25 lat , olej wampira emocjonalnego . Powodzenia

ja pierdzielę, dziewczyna młoda jak cholera a się boi zostawić palanta, bo nikogo nie znajdzie i powinna mieć już rodzinę... Nie wiem kto Wam taką wodę z mózgu robi? Lepiej sobie zmarnować życie i być cholernie nieszczęśliwą niż zostać "starą panną w wieku 25lat" :O Jak jesteś głupia i takie masz przekonania to się męcz - proszę bardzo, miłego życia

boje sie zerwac z nim na dobre, nie wiem czy zniose widok innej kobiety u jego boku,bo jednak uczucie jest, ale z drugiej strony kto wie moze i ja kogos w koncu bede miala i to wypelni pustke po nim, nigdy nie bylam sama bo cale zycie z nim tak na prawde

Też byłam w związku który sprawiał mi więcej smutku niż szczęścia. Co prawda nie trwał tak długo jak 9 lat... I też wtedy myślałam, że przecież nie zniosłabym widoku innej laski koło niego i że będzie to dla mnie takie cięzkie, że nie będę mogła o nim zapomnieć. Miesiąc temu się rozstaliśmy a ja ryczałam tylko w dzień rozstania :) Potem już tylko moje samopoczucie rosło i rosło i dopiero jak byłąm "wolna" to się zorientowałąm że do cholery nie robiłam przez ostatni rok nic poza ryczeniem w poduszkę! Poczułam się jakbym ostatni rok siedziała zamknięta w piwnicy i po rozstaniu pierwszy raz zobaczyła słońce :P Teraz Ci się wydaje że to będzie trudne ale po rozstaniu odetchniesz z ulgą, wierz mi

dziekuje moze uda mi sie to zakonczyc, chcialabym sie poczuc ladna i doceniona chociaz troszke, przy nim nie mam pewnosci siebie ciagle uwazam na slowa a czasem to nawet w ogole sie nie odzywam w towarzystwie a on sie wscieka i przsy ludziach zwraca mi uwage ze sie nie odzywam a ja poprostu przy nim nie potrafie byc soba, a ci co mnie znaja wiedza ze jestem wesola i lubie duzo,,gadac" i moze jestem troche wstydliwa ale raczej stawiam na odwage i jakos sobie radze,ale przy nim jest to bardzo trudne

Swoją drogą mój były też miał mnóstwo koleżanek zawsze i mi opowiadał, że tamta go podrywała a ta zaprosiła gdzieśtam Ja mu nigdy powodów do zazdrości nie dawałam a jak się zdarzył jakieś sytuacje w których miał prawo być zazdrosny to mnie wyśmiewał, że próbuję wzbudzic jego zazdorść czy coś :o straszny burak :D Wydaje mi się, że tak robią faceci, którzy udają pewnych siebie a w rzeczywistości mają jakieś kompleksy :) Ale teraz już wiem, że w następnym związku nie będą już taka grzeczna i dobra a facet będzie robił co chce. Nie ma tegoo złego co by na dobre nie wyszło, czegoś się nauczyłam ;)

masz DOPIERO 25 lat i na pewno kogos poznasz i wtedy zrozumiesz ile lat straciłas z tym dupkiem

masz JUŻ 25 lat i nikogo na stałe nie znajdziesz jeśli zaczniesz szukać w tym wieku, to będą przelotne znajomości

oczywiście chyba wszyscy sobie zdają sprawę z tego, że ostatni wpis to jakaś głupia prowokatorka :D

mam nadzieje ze to prowokatorka:)ale wiecie jak to jest ze jak czlowiek ma taki problem to takie negatywne opinie ze nie da sobie rady to bierze na serio:)

Daj spokój, jak na to nie spojrzeć to 25-latkę trudno nazwać do czegokolwiek za starą :) A ludzie się rozwodzą i w wieku 40 lat i znajdują nową miłość i żyją. Nawet czasem stare babcie-wdowy znajdują sobie miłego starszego pana z naprzeciwka. A 25 lat to całe życie przed Tobą, na pewno znajdziesz kogoś przy kim będziesz się czuła szczęśliwa, bo to chyba o to w tym wszystkim chodzi, nie? :)

nawet gdybys jakims cudem nikogo nie znalazła to lepiej zyc samej niz z takim wampirem który wyżre z Ciebie cała radosc zycia