Czy Wy też tak macie

Mamy sporo problemów z mężem, sprzeczki, kłótnie, ogólnie niezbyt przyjazny czas. Zastanawia mnie pewien fakt, dlaczego jak się kłócimy np. wieczorem, padnie wiele przykrych słów a chwilę później kurz trochę opada, jest mi źle i chcę dążyć do zgody, od rana męczy mnie to przez cały dzień, martwię się tym co będzie, czy się nie rozstaniemy itp. natomiast jak już wracam do domu on się do mnie normalnie odzywa, wieczorem mnie przutula, całuje, mówi że kocha to mój umysł obiera całkiem inny tor i myśle sobię jaki ten związek jest beznadzieny, że chyba już nic nie czuję, odrzuca mnie od niego, nie chcę go dotykać, przytulać, całować... nic, pustka

Znaleźliście się na zakręcie. Każdy z nas to przeżywa. Związek pomału wygasa. Musicie nad sobą popracować. Zabić monotonie, więcej rozmawiać. Wysyłać do siebie gorące smsy, spróbować się na nowo podrywać :) a zobaczysz , że wszystko wróci i uczucie i chęć bycia blisko:). Życzę powodzenia.

no tak ale czemu jak jest stan wojny to chcę dążyć do pokoju a jak jest pokój to wszystko wydaje mi się beznadziejne i bez sensu?

bo się nudzisz, ale nie martw się przynajmniej masz się z kim kłócić:) http://the.nextore.pl/

Kobiety są pamiętliwe, w momencie zagrożenia próbują załagodzić sytuacje, a kiedy już partner poddaje się i godzi, my zaczynamy wszystko analizować i każde niedomówienie, problem działa na nas ze dwojoną siłą i na następny dzień niestety jesteśmy sceptycznie nastawione na wszelkiego rodzaju miłostki.