o tym jakie kryzysy spotykają pary z długoletnim stażem

Zastanawiałam się ostatnio nad tym jakie problemy dotykają małżeństw/par w długoletnich związkach? Ciągle się słyszy o tym, że wkradła się rutyna, brakuje czułości, seksu.... Jak myślicie, czego zabrakło? Chęci? Starań drugiej osoby? Coś się wypaliło? Zmieniło? . W przyszłym roku wychodzę za mąż. Zastanawiam się jak to będzie i czy będziemy tymi szczęśliwcami, którzy będą ze sobą szczęśliwi po długich latach spędzonych razem czy to szczęście nam gdzieś umknie. . Czy są tu na forum osoby w związkach w których mogłoby się coś zmienić? Co to jest i kiedy tego zabrakło? . Jestem ciekawa Waszych opinii.

Widzę odzew :) Nuda jak dla mnie jest pojęciem względnym, dla każdego oznacza coś innego. Co Twoim zdaniem należy robić żeby się sobą nie znudzić?

Ja po dwóch miesiącach zaczynam żałować..... Nawet nie chcesz wiedzieć co teraz czuje... Dodam ze przed ślubem byla bajka... Nawet mieszkaliśmy razem, takze żyliśmy ze sobą, a teraz serce mi pęka...

malzenstwo nic nie zmienia ale dziecko wszystko...

zaczna sie klotne o pieniadze, jedno jest oszczedne, drugie chce zyc z dnia na dzien.

Tu nie chodzi o znudzenie się sobą, tylko znudzenie życiem domowym. Po pewnym czasie wspólnego życia będziecie mieli jakiś plan dnia, podział obowiązków, staniecie się przewidywalni dla siebie. Pojawią się jakieś niesnaski, irytacja, moze nawet kłotnie. Tobie nie będzie pasowało to, jemu tamto. Jak temu zapobiec? Jak tylko coś się zacznie złego dziać to reagować. Nie machać na to ręką, tylko działąć, bo potem moze być za późno. No i kochać się.

Nie wiem skąd ta cenzura. Mogłabyś napisać co konkretnie zmieniło się w Waszym związku?

Codzienność. Normalność. Koniec z motylami w brzuchu. Nie każdy do takiej codzienności dorósł i nie każdy potrafi ja docenić...

ile macie lat?

Wypłynęła tutaj jedna bardzo ważna rzecz moim zdaniem. Życie domowe. Wydaje mi się, że moi rodzice nie są ze sobą szczęśliwi bo łączy już ich tylko dom i dzieci. Nie wydaje Wam się, że jest to coś czego łatwo uniknąć? Przecież przez wychodzenie razem raz na jakiś czas, umawianie się z przyjaciółmi itd, po prostu korzystamy z życia. Przede wszystkim nie rezygnujemy z siebie, możemy być w związku będąc jednocześnie odrębną jednostką i funkcjonować na każdej płaszczyźnie życia. Oczywiście z partnerem.

Jesteśmy bardzo młodzi. Ja mam 21, a mój narzeczony 27 lat.

a jakie ma wady teraz twoj facet?? po kilku latach te wady beda cie irytowac 100 razy bardziej niz dzisiaj.

Serce mi pęka mója droga ze byłam taka glupia, nie wiem co teraz, kocham go nad życie ale nie chce tak żyć przez lata... ba nawet miesiące czy tygodnie. Zastanów się dobrze, ja na szczęście nie jestem w ciąży i teraz to się nawet na nią nie zgodzę bo nie wiem jak bedzie, co bedzie.

ja jestem po ślubie 9 lat. Wiele sie zmieniło,ale na lepsze. Nasza miłość jest dojrzała i mąż jest dla mnie przyjacielem kochankiem i koleżanka do plotek:)

21 latka nie zadawalaby takich pytan, one nie mysla przyszlosciowo.

myśle, że samo małżeństwo nie niewiele zmienia, za to dziecko wszystko (jak ktos wyżej napisał). i jeśli chodzi o więź współmałzonków to raczej na gorsze z tego, co wiem z otoczenia (męskiego). my nie mamy dzieci i jeśli chodzi o uczucia, wspólne życie, to nie widze zmian (małżeństwo od 8 lat).

pisałam wyżej,mężatka z 9 letnim stażem. Zgadzam sie dziecko zmienia wszystko. Nasz syn ma 4 latka i teraz jest już super,ale zaraz po porodzie mieliśmy wielki kryzys. Jeden drugiego czepial sie o wszystko. Okropny okres

Nie widzę związku pomiędzy wiekiem a myśleniem przyszłościowo. . Jeśli chodzi o wady mojego partnera, przynajmniej o te, które na chwilę obecną dostrzegam to np. to że łatwo się denerwuje (jak mu coś nie wychodzi itp, nigdy na ludzi), zdarza mu się miewać naprawdę bardzo głupie żarty, które mnie osobiście wytrącają z równowagi, każdy problem i kłótnie chce omówić od razu pomimo tego, że ja muszę ochłonąć. Czasami doprowadza mnie do szału jego optymizm i to, że jest pedantem. Z pewnością jest jeszcze coś ale tak z marszu więcej sobie nie przypomnę ;)

dla znudzonych codziennością i rutyną małżeństw szczerze polecam obejrzeć ten film (najlepiej razem) "Dwoje do poprawki" - ja się popłakałam na tym filmie on właśnie opowiada o takim małżeństwie z długim stażem którzy niby razem żyją mieszkają ale jednak już się coś wypaliło i wszystko właśnie jest zimne i tak jakby według planu- zabawne sceny też są ale powiem szczerze że film naprawdę daje do myślenia - warto obejrzeć razem

"pisałam wyżej,mężatka z 9 letnim stażem. Zgadzam sie dziecko zmienia wszystko. Nasz syn ma 4 latka i teraz jest już super,ale zaraz po porodzie mieliśmy wielki kryzys. Jeden drugiego czepial sie o wszystko. Okropny okres" Nie mogliście się odnaleźć w nowej rzeczywistości ze względu na opiekę nad dzieckiem? brak czasu?

,

widziałam ten film - jest świetny naprawdę również polecam dla par

Ja również go widziałam i polecam :)

a u nas dziecko zmieniło wszystko na lepsze, jestesmy w zwiazku od 7 lat i po narodzinach syna zbliżylismy sie jeszcze bardziej. A nasze maleństwo ma dopiero 3 miesiace. Musze powiedziec ze nic juz nas bardziej nie połączy niz nasz synek. Żaden ślub ani nic podobnego. jest po prostu cudownie odkad urodziłam dziecko, wczesniej oczywiscie tez było ale bywalo róznie.

gość P, bardzo pozytywne jest to co piszesz :) większość kobiet narzeka, że po ciąży już nie to ciało, nie ten seks, nie ma czasu... a przecież są też pary dla których dziecko wiele zmienia na plus :) oby było takich par coraz więcej :)

Ja nie narzekam na ciało choc fakt ciut sie zmieniło, czasu mam tyle ze starcza dla partnera ;) Seks w sumie jest nawet czesciej niz przed ciążą ale to moze jest zwiazne z przerwą na połóg ;) Za to chwil spedzonych wspólnie nic nie zastapi. tego uśmiechu dziecka i blasku w oczach partnera gdy widzi ten usmiech. Aż sie serce smieje jak sie widzi tą dumę ojca gdy patrzy na syna, tą miłość do niego. Cudowna sprawa ;)

a czy małżeństwo by cos zmieniło w naszej relacji to nie wiem. Myśle ze dla mnie było by na plus bo zostałabym żoną ale dla partnera myśle ze by było bez zmian. Mamy już plan dnia i codziennosc nas dopadła ale staramy sie urozmaicac sobie zycie i życ tak jak wczesniej czyli wypady, znajomi itd. ;) W zasadzie to żyjemy jak małżeństwo ale bez ślubu.

myślę ze o każdy związek trzeba dbac, czy to partnerski czy małżeński bo inaczej pojawią sie kryzysy. trzeba cały czas pielęgnować a bedzie dobrze ;)

Być może wkrótce sama się o tym przekonam, powoli zaczynamy rozmowy o założeniu rodziny :) chociaż nie ukrywam, że przez kompleksy, które mam już teraz i przez to jak mnie hamują w życiu, ciąży się trochę obawiam. Jestem świadoma tego, że w dużej mierze w życiu chodzi o pozytywne nastawienie więc staram się być optymistką. Tym chętniej i z uśmiechem na ustach przeczytałam Twoją wypowiedź :)

czy kochacie dziecko bardziej od męża? bo niektórzy tak i ja wiem, że to jakoś widac nagle partnerzy stają się trochę znieczuleni na siebie, bo tam gdzie kiedyś sobie pomagali, pojawia si e teraz mysl - chwila, chwila, ale on jest dorosły, nic mu nie będzie nie użalaj się nad sobą oddaj dziecku itd. partner nie jest już takim źródłem wzruszeń uważam, że dziecko powoduje przesunięcie uwagi i uczuć i to jest smutne bo gdyby nie miłość ludzi, to nawet by tego dziecka nie było, ono też nie jest dla nich lecz dla swiata kiedyś pójdzie w swoją rodzinę i co? kogo się tak naprawde ma???;-/ związki SIĘ nie rozpadają, to ludzie je rozwalaja, oddalają sie od siebie, bo nagle wszystko jest ważniejsze od partnera, a dziecko to projekt na całe życie, ono ma multum spraw i dysusja toczy się na dich dobrobytem i sprawami partner to nagle pikuś...;-(