Olewa mnie bawi sie a ja na to wciaz pozwalam

Czesc, kiedys bylam wesola, pewna siebie dziewczyną, dopoki nie poznalam jego. Zakochal sie we mnie bardzo szybko, zabiegal, staral sie. Dopiero po okolo roku poczulam, ze to jest to, ze tez kocham. Bylo super. Teraz po 3 latach od tamtego momentu to mi zalezy bardziej niz jemu. Ja zabiegam o spotkania, on zazwyczaj je odwoluje.. Mieszka 15 km ode mnie, widzimy sie raz w tygodniu, czasem 2, czasem 0. Czesto jest tak ze On chce sie spotkac, umawiamy sie, a za godzine, dwie dostaje smsa ze dzis nie moze, bo musi wracac do pracy (w sobote...) Nastepnie sie nie odzywa caly wieczor, noc, ja pisze, on nic.. Rano to ja lece pierwsza z smsem bo zwyczajnie sie martwie. On ma to w d***e, wymysla ze np. na pewno wieczorem poszlam sobie gdzies, tylko to on sie nie odzywal nie ja. Wiele razy mowil ze jestem zalosna, ze "p*****le"... Czuje ze sama siebie nie szanuje... Za kilka dni jak mu przejdzie, odzywa sie, przeprasza, mowi ze kocha a ja go przyjmuje i jest znowu kilka dni dobrze (do weekendu) a w piatek sytuacja z niedozywaniem sie powtarza... Poradzcie co mam zrobic, jak sie uwolnic z tej chorej sytuacji?