moj chlopak non stop pracuje i nie ma dla mnie czasu

jak w temacie. na poczatku bylam tolerancyjna, ale powoli mam tego dosc. moj chlopak pracuje na etacie, a oprocz tego ma jeszcze jakies dodatkowe fuchy. nie zarabia kokosow, wyciaga mniej wiecej tyle, co ja. tylko ze ja pracuje 8h dziennie, a on pracuje ciagle! swiatek piatek, kazdy jeden dzien jest podporzadkowany jego pracy. duzo robi z domu i to jest pewnie tez gwozdz do trumny, bo nie umie sie zmobilizowac od rana, zabiera sie do roboty o 12:00-13:00, a jak ja wracam po pracy, to siedzi zawalony papierami i tak do wieczora. Weekendy tak samo. Jesteśmy razem dwa lata i ta sytuacja się w ogóle nie zmienia. Przy tym wiem, że wrzuca sobie dużo dodatkowych fuch, których nie musiałby brać. Do tego cały czas narzeka, że na tyle pracy, że jest zmęczony, że nie ma kiedy odpocząć. Mam wrażenie, że cały nasz związek jest podporządkowany jego robocie. Wyjazd na weekend to absolutna niemożność, często nie możemy wyjść nawet do kina, bo on nie ma czasu. Martwię się o to. Rozmawiałam już z nim o tym, że może powinien się lepiej zorganizować albo mniej sobie wrzucać, ale te rozmowy nic nie dawały.

czy ktos byl w takiej sytuacji i moze mi poradzic? czesto nie meczy mnie nawet to, ze on nie ma na nic czasu, ale to jego narzekanie non stop na nadmiar pracy i ogolnie takie zgaszenie, wymeczenie z tego powodu.

znam taką parę. on bezrobotny, a ona paniusia od leków. ona zarabia więcej, a on żeby ją dogonić tyra godzinami bo mu to wyrzuciła, że nie chce alkoholika a do tego jeszcze bezrobotnego w swoim środowisku. no i się zaczęło, on pracuje, jej nie ma kto komina przeczyścić i są żale...............................