Ochłodziłam stosunki matki z synem

Witajcie! Dziś pojawiło się prowo, które dało mi do myślenia ;) Mój chłopak był maminsynkiem. Wkurzało mnie to niemiłosiernie tym bardziej, że teściowa to taka złośliwa plotkara, wszystkich obgada, wszystko wie najlepiej. I mimo, że syn dorosły to najchętniej by wszystko za niego robiła albo chociaż mu radziła. No ale w pewnym momencie ja wysunęłam się na pierwszy plan. To mnie pytał o zdanie, to mnie uwzględniał w swoich planach przede wszystkim. NIGDY nie powiedziałam złego słowa na teściową ale przez to, że ja zamiast krytykować - wspieram, zamiast wyręczać we wszystkim pytam o zdanie, traktuję go z szacunkiem i jak dorosłego on teraz nie może wytrzymać ze swoją matką ;/ Tzn jak spędzą razem jeden dzień to on już ma dość i wraca. I ona teraz oczywiście wszystkim gada, że to moja wina. Że zabrałam jej syna, że go nastawiam przeciwko niej.

naprawdę słowo "stosunki" kojarzy Ci się tylko w ten sposób? Doucz się słonko.

No i super ;) Bardzo mnie to cieszy. Ale ja się zastanawiam czy teściowa może mieć w jakikolwiek sposób rację? Nie wiem czy naprawdę to ja jestem ta zła?

que? Umiesz przeczytać te kilka zdań czy po prostu sobie walniesz tekstem, który w miarę połączy wszystkich wspomnianych bohaterów na oślep?

facet przejrzał na oczy, dorósł i widocznie dotarło do niego że potrzebuje kobiety a nie niańki a mamusia się nie może z tym pogodzić więc szuka winnego, przecież przyzwyczajona jest że jej synek nie potrafi myśleć samodzielnie więc nie on wymyślił by matkę ignorować ;-)