poronila jak mam powiedziec o tym chłopakowi

Dwa dni temu poroniłam w 12 tygodniu ciąży. Ciąża była wpadka, spałam z chłopakiem raz, ja mam 30 on 37 lat nie mieszkamy w tym samym mieście, po naszej nocy, przestał sie odzywać. Po 3 tygodniach dowiedziałamsie jestem w ciazy, powiedziałam mu o ty. Zaczeliśmy sie spotykac, ja zakochałam sie, on niewiem czy przyjeżdzał z obowiazku czy dlatego że chciał. Boje sie mu powiedzieć ze poroniłam, nie chce go stracić. A okłamywać tez go nie chce. On bardzo chciał tego dziecka, ja tez ale poroniłam, niemoge sie pozbierac.

30 lat a durna jesteś jak malo kto Poronilas zdąża się on ma prawo o tym wiedzieć prawda??

moze to było nieodpowiedzialne ale chciałam tego dziecka

A czy ktoś ci mówi ze nie chcialas? Ja sama jestem w ciąży i nie wyobrazam sonie straty malenstwa Ale ten chłopak ma prawo wiedzieć przecież nie ukryjesz tego za długo?? Poza tym jeśli był z toba tylko ze wzgledu na dziecko to lepiej jak każde pójdzie w swoja stronę tersazz

Niby z jednej strony masz racje, ale zalezy mi nanim,Chciał zebym z nim zamieszkała z jego miesjcu zmieszkania. Potrzebuje jego bliskosci zeby poradzic sobie z ta okrutna prawda o poronieniu, Niedam rady sama.

Dziwię się, że od razu mu o tym nie powiedziałaś?! Zakochałaś się i nie szukałaś w ukochanej osobie wsparcia w trudnej chwili????

Jeśli Ci na nim zależy powiedz mu o tym. Zresztą prawdopodobnie potrzebujesz wsparcia i być może on Ci go udzieli. Jeśli był tylko z obowiązku to i tak go nie zatrzymasz, ale jeśli on też coś tam zaczynał czuć to możesz go tylko kłamstwem i niedopowiedzeniem zniechęcić.

Dzwoniłam do niego, ale nie miałam na tyle odwagi zeby mu powiedziec przez telefon. nie wiem jak mam, mu to powiedzieć, mam wrażenie ze jemu ulży i urwie kontakt, ze mna a ja zostane sama z ta strata. Musze mu powiedzieć i zdaje sobie z tego sprawe, mam do niego pojechać, zadzwonić, bo przecież nie smsem.

jak przyjeżdzął z obowiazku to mozliwe ze teraz bedzie czuł potrzebe dania ci wsparcia, pozatym dla niego to tez bedzie duza strata... mozliwe ze własnie wspólne cierpienie was zblizy... w kazdym razie powiedz mu - nie powinnas radzic sobie z tym sama. Tobie tez moze troche ulży.

a ja bym napisała właśnie smsa i poczekała jak się odezwie to może jest nadzieja jak nie to wypłacz się i nie marnuj sobie i jemu życia bo już wystarczająco cierpisz pamiętaj związek z litości na siłę to nie związek .

Poproś żeby przyjechał, że musisz z nim porozmawiać, powiedz, że poroniłaś, że nie umiesz sobie z tym poradzić. Jeśli przyjeżdżał z obowiązku to i tak go przy sobie nie zatrzymasz a jeśli też zaczął coś czuć, może będzie szansa na związek i kolejną ciążą.

Tak macie racje, nic na siłe nie chciałabym, zeby on był zemna z litosci, bysmy oboje dusili w z wiazku, wiem ze on bardzo pragna dziecka, ja tez ale los z nas głupio zadrwił. Nie chce zostac sama bo wiem ze nie podołam psychicznie straty dziecka i meszczyzny. Nawet nie poszłam na zwolnienie, oszalałabym w domu sama. Myślałam zeby pojechac do niego, ale niewiem czy to dobry pomysł.