Chyba się zakochałam

Witajcie! Późno, ale z wrażenia usnąć nie mogę! Zacznę od początku. Rok temu poznałam na wakacjach za granicą pewnego chłopaka (nie jest Polakiem). Wtedy nic się nie wydarzyło, bo byłam tam z przyjacielem, a niestety każdy uważał nas za - pożal się Boże - parę. Spotkaliśmy się w te wakacje znowu. To było coś pięknego, chyba do końca życia tego nie zapomnę. Potem rozstanie, łzy i obietnice, że się spotkamy znowu. Jako że spotkaliśmy się w Niemczech, bo oboje chcemy tu mieszkać, podjęłam decyzję : rzucam studia w Polsce i rozpoczynam ten kierunek od nowa w Niemczech. Miałam wyjechać z Polski po inżynierze, ale że On miał przyjechać tu za dwa lata na stałe, chciałam już na niego tu czekać. I teraz on, zamiast po dwóch latach, chce do mnie przyjechać po roku i kończyć tu studia. Zapytał się mnie, czy jak wreszcie będzie w Niemczech to czy z nim zamieszkam. Oczywiście, że się zgodziłam. I właśnie z tego podjarania nie mogę usnąć :D Ale jak tak chłodno to wszystko przekalkuję : czy to możliwe, żeby facet proponował mieszkanie prawie obcej dziewczynie? (W tym roku widzieliśmy się tylko przez tydzień! Wcześniej cały czas facebook, no a teraz to setki smsów :D) Ja się czuję jak w filmie, ale to jest takie piękne, że wydaje mi się nieprawdziwe. Pozdrawiam, szaleńczo zakochana D.