Święta problem

Postaram się szybko opisać z czym mam problem.Moja Matka jest samotna, po rozwodzie, nie mam rodzeństwa.Wigilię dopóki żyli dziadkowie spędzała razem ze mną u nich. Po moim ślubie również, nigdy nie robiła w domu.Po śmiercie dziadków przez kilka lat wigilia była u nas, ale Matka zawsze była niezadowolona.Przychodziła, zasiadała przed tv, sama sobie wybierała kanał, bo u nas tego dnia tv nie istnieje normalnie, brała gazetę i ostentacyjnie rozwiązywała krzyżówki. Po smętnej wigilii spałą u nas, mimo,że do swojego domu ma 20 minut, nie pijemy alko, wiec z odwiezieniem nie było problemu.Kompała się do 2 w nocy, suszyła włosy itp.Rano w I Dzień Świąt była obrażona nie wiem na co, z płaczem odwoziliśmy ją do do domu. W tym roku nie chcę takiego scenariusza,więc jaka się zapytała jak z Wigilią, to zadałam to samo pytanie. No i byłą oburzona, że jak mogę pytać, ale jak musi to zrobi, jednak jak mogę od Niej tego wymagać, bo przecież jest samotna itp, a to tyle roboty. No i awantura gotowa, stanęło na tym, ze z łachą zaprasza nas do siebie, nie mam zamiaru tego odkręcać, pójdziemy i wrócimy do domu, ale mam dość tych wiecznych dąsów tak oględnie mówiąc.

współczuję takiej Wigilii i świąt. Ale widzę większy problem, bo z tego co opisałas wygląda na to, że mama ma problem ze sobą. Albo depresja, albo ciężko menopauzę przechodzi. Albo jedno i drugie. Namów mamę na wizytę na wizytę u specjalisty. Chociażby ginekologa, który zbada hormony i zaproponuje kurację hormonalną. Bo chyba sama widzisz, że coś nie tak z nią...

To,że jest samotna, nie oznacza,że masz za nią robić wigilię. Nie daj się wpędzić w poczucie winy, lepiej poza domem , w każdej chwili można wyjść.

ja bym powiedziała, że "nie wiem jak z wigilią, bo w zeszłym roku była bardzo smutna atmosfera, a mama tylko siedziała przed tv i z krzyżówkami, więc w tym roku raczej nie będę nic organizować...", bo tak trochę dziwnie wyszło - ze strony mamy wręcz chamsko, bo stwierdzenie "jak z wigilią" i następnie pretensje, że jej nie zapraszacie to bardzo samolubne... z drugiej strony przecież możecie porobić potrawy na pół, nie musi mama wszystkiego sama robić... a tak faktycznie chociaż wrócicie normalnie do domu...

tez mi sie wydaje ze Twoja mama ma jakies problemy emocjonalne, moze depresje, pogdaj z nic szczerze od serca, o tym co czulas rok temu na wigilie. Mam wrazenie ze nie potraficie rozmawiac, albo nie chcecie ze soba szczerze porozmawiac.

Z moją Matką nie da się rozmawiać, od zawsze, zaraz obraża, wyzuwa, obraża się i płacze. Próbowałam z tysiąć razy, nigdy nie widzi rblemu, słowa proszę, przepraszam nigdy od niej nie usłyszałam. Ja już nie liczę na dogadanie się, chcę jedynie zminimalizować skutki tych fochów i wiecznie skwaszonej miny.Mój mąż jest bardzo spokojnym człowiekiem, ale nie też już nie daje rady.Zawsze na Wirgilię jest tak samo, najpierw chce jechać na cmentarz, gdzie odwiedza wszystkie groby, prosi o to oczywiście nas, jest szantaż emocjonowany itp.Docieramy do nas około 19, wtedy siedzi i ogląda tv, czyta gazetę, a jak sama wszystko robię w kuchni.Jest wiecznie nadąsana, całą Wigilię się nie odzywa, albo robi jakieś przytyki. Nie chcę w domu tego cyrku, wolę pojechać do niej, odwalić ten dramat i normalnie wrócić do domu i spokojnie spędzić ten wieczór, dlatego nie dam się wmanewrować po raz kolejny w ten sam chory scenariusz. Wiecznie za to słyszę, ze jest sama i to ja powinnam wszystko jej organizować, dostosować się itp, a to niestety do niczego dobrego nie doprowadziło. Robi taką samą łaskę swoim siostrom.

To się nie daj zmanipulować, zacznij żyć swoim życiem i nie wkręcaj się aż tak bardzo w sprawy z mamą. Niech robi wigilie u siebie, korona z głowy jej nie spanie, wydaje mi się, ze sama sobie latami ten problem budowałaś, poddając się wiecznie mamie jak jakaś ubezwłasnowolniona.