Nie rozumiem co fajnego jest w poznawaniu się przez neta

w szukaniu chłopaka/dziewczyny na portalach randkowych itp. Potrafię jeszcze zrozumieć nawiązywanie znajomości na forach tematycznych, ale szukanie faceta, dziewczyny... Źle mi się kojarzy.

eee tam, zawsze można zakisić ogóra

Właśnie. Każdy chce jak najlepiej wypaść w oczach drugiej osoby i kto wie, czy nie udaje przy tym kogoś kim nie jest. Jestem singielką i znajomi wiele razy radzili mi, żebym założyła konto na sympatii czy innym portalu randkowym, ale nie potrafię się przekonać do tego. Lubię poznawać ludzi w realu, wychodzi to bardziej naturalnie i ma większy urok.

a kto mówi, że to fajne? to tragiczne, to ciężka praca, wiem, bo byłam skazana na taką formę. na studiach same laski praktycznie, w knajpie nigdy nie poznałam sensownego faceta, jak to się mówi "do związku", na ulicy, w sklepie, czy podobnych miejscach nikt mnie nie zaczepiał nigdy, w pracy miałam też na ogół same kobiety, a poza tym romanse w pracy to też lipa na dłuższą metę. no to gdzie miałam kogoś poznać? został mi net i wierzcie mi, to była droga przez mękę. ale się udało, po kilku latach w końcu się udało.

a co fajnego jest w poznawaniu kogos na imprezie? czy wtedy osoba, ktora poznajemy zawsze jest szczera, nie moze klamac?

Ja uważam, że kłamać można zarówno w internecie jak i realu, na to nie ma reguły. Jednak nic nie zastąpi tego cudownego uczucia, gdy nieoczekiwanie spotyka się kogoś wyjątkowego i nagle czuje się scisk w żołądku, nieśmiałe spojrzenia, usmiechy, troche niepewności. Gdy poznajesz kogoś na żywo to dostrzegasz jego sposób zachowania, mówienia, wygląd, od razu czuć czy jest między wami ta iskra, chemia. I to wszystko dzieje się naturalnie, bez presji i sztuczności jaką tworzą zaaranżowane randki w ciemno. Byłam na dwóch spotkaniach z portalu randkowego i sam fakt że umawiałam się z obcym facetem w scisle okreslonym celu, był równie romantyczny co wybieranie komody w markecie.

Desperacja i wieczne / wydłużone prawictwo

bo tylko w katolandzie portale randkowe są beee...w innych krajach to norma na poznawanie fajnych ludzi...inna sprawa, że poziom tez jest zdecydowanie inny.

Robert De Niro powiedział że aktorstwo pozwala na przeżywanie innego, cudzego życia. Dlatego równie dobrze można powiedzieć po co czytać książki, po co być aktorem i grać w filmach cudze życie i losy, fascynować się zabójcami, czy kimkolwiek innym skoro przecież można wszystko urzeczywistnić i stać się każdym w prawie każdym wymiarze, więc***** co poznawać kogoś przez internet skoro można na żywo? Tu tkwi właśnie cała tajemnica.

bardzo dokładnie. normalny kontakt a to to po prostu dwie kompletnie różne sfery. a ludzie się zakochują przez internet:D nie mówię, że nie można z nikim pisać ani się spotkać. ale to jak randka w ciemno. np. z jakimś gimbusem albo dewiantem po drugiej stronie ekranu ja potrzebuję prawdziwych uczuc emocji bliskości a to daje tylko real

Więc nie wierzycie w realność internetu? Smutne.

syn fubu, nie smuć się:D